بلاگ

در این مطلب به بررسی راه‌هایی که می‌توان برای جلوگیری از جوش آوردن و داغ شدن ماشین در فصل گرما از آن استفاده کرد می پردازیم.

اگر با بالا رفتن آمپر دما ماشین خود مواجه شدید اصلا وحشت نکنید. دلایل بسیاری برای بالا رفتن دمای ماشین وجود دارد اما دلیل اصلی آن می‌تواند به خاطر کم شدن مقدار خنک کننده ( مانند آب) باشد که به سادگی قابل رفع است. اما اگر مشکل از این جدی‌تر است بهترین کار حمل ماشین با یک جرثقیل و مراجعه به تعمیرگاه است.

اگر با گرم شدن بیش از حد موتور رو به رو شدید، A/C کولر را خاموش و بخاری را روشن کنید. روشن کردن بخاری می‌تواند گرما را از موتور خارج و به خنک شدن ماشین کمک کند٬ در مقابل استفاده از کولر می‌تواند شرایط را بدتر کند. این کار نمی‌تواند مشکل را به طور کل برطرف کند اما راهکاری موثر برای رسیدن به مقصد یا تعمیرگاه است.

اگر آمپر آب به منطقه قرمز یعنی H رسید کنار جاده توقف کنید و به مسیر خود ادامه ندهید. فلاشر خود را روشن کنید تا دیگران متوجه بروز مشکل بشوند. ادامه رانندگی در چنین شرایطی می‌تواند آسیب‌های مکانیکی جدی به موتور وارد کند. ماشین را خاموش و کاپوت را با احتیاط باز کنید تا حرارت اضافی از موتور خارج شود. 

در این شرایط تمامی اجزای زیر کاپوت بسیار داغ هستند پس به آن 30 تا 60 دقیقه زمان دهید تا آمپر دما یا آب به حالت طبیعی برگردد. به هیچ عنوان درب رادیاتور را در این شرایط باز نکنید زیرا باعث خروج آب داغ با فشار بسیار زیاد به بیرون می‌شود و ممکن است به شما آسیب بزند. 

یک بررسی کوچک برای پیدا کردن مشکل انجام دهید. بیرون آمدن دود، بخار یا آب از رادیاتور و اجزای آن می‌تواند یک مشکل جدی باشد. اگر صدای حباب شنیدید یعنی سیستم خنک کننده خودرو تحت فشار قرار گرفته است. هنگامی که خودرو خنک شد درب مخزن خنک کننده یا رادیاتور را با دقت بردارید تا ببینید آیا مایع درون کم است یا خیر. اگر میزان آب موجود در موتور کم بود آن را تا خط نشانه پر کنید و ترجیحا از آب گرم برای این کار استفاده کنید زیرا آب سرد می‌تواند باعث ترک برداشتن موتور شود. 

اگر بعد از اضافه کردن آب آمپر به حالت طبیعی بازگشت می‌توانید به مسیر خود ادامه دهید اما بهتر است در اولین فرصت به یک تعمیرکار مراجعه کنید. در صورت مشاهده نشتی یا پایین نیامدن آمپر، با یک یدک کش تماس بگیرید تا ماشین را برای بررسی توسط تعمیرکار بکسل کند.

برای پیشگیری از بروز چنین مشکلاتی در جاده می‌توان چندین کار انجام داد. کم بودن میزان مایع خنک کننده (مانند آب) می‌تواند یکی از دلایل افزایش دما باشد. بررسی سطح خنک کننده و اضافه کردن در صورت نیاز می‌تواند از این مشکل جلوگیری کند. فقط باید توجه داشت هنگام بررسی آن باید ماشین کاملا خنک باشد و بهتر است هر چند روز یکبار آن را بررسی کرد. شستشوی کامل سیستم خنک کننده حتی اگر به چنین مشکلاتی برنخورید، یک امر مهم در نگهداری خودرو و پیشگیری از این مشکلات است. 

سفت شدن فرمان خودرو قطعاً یکی از تجربه‌های ناخوشایند اما رایج رانندگی است که گاهی حتی حادثه‌آفرین هم هست. معمولاً در سرعت‌های پایین، فشار زیادی به فرمان وارد می‌شود و از آنجا که اغلب رانندگان در سرعت‌های پایین تغییر جهت می‌دهند، سفت شدن فرمان خودرو در این حالت ملموس‌تر است. اگر شما هم با این مشکل روبه‌رو هستید، هیچ نگران نباشید. در این مطلب قصد داریم دلایل سفت شدن فرمان هیدرولیک خودرو و راهکارهای رفع آن را بررسی کنیم.

چه عواملی باعث سفت شدن فرمان هیدرولیک خودرو می‌شوند؟

۱. کم یا کهنه بودن روغن هیدرولیک

روغن هیدرولیک خودرو، نیروی هیدرولیکی را از پمپ هیدرولیک فرمان به دنده منتقل می‌کند و چرخاندن فرمان و به‌دنبال آن چرخش چرخ‌ها را آسان می‌کند. اگر مایع هیدرولیک خودرو کم باشد یا به‌موقع تعویض نشود، نیروی هیدرولیکی کم و اصطکاک فرمان زیاد می‌شود که نتیجه آن‌ها، سفت شدن فرمان خودرو است.

حتما به‌موقع روغن هیدرولیک را تعویض کنید چراکه اگر غلظت روغن افزایش یابد، عملکرد پمپ هیدرولیک مختل و فرمان سفت می‌شود. همچنین، اگر به‌تازگی روغن ریخته‌اید اما متوجه شدید سطح روغن به‌طور غیرعادی کم شده است، در لوله‌های انتقال‌دهنده روغن دنبال نشتی بگردید.

۲. خرابی یا وجود مشکلی در جعبه فرمان

یکی دیگر از علت‌های رایج سفت شدن فرمان، خرابی یا وجود مشکلی در جعبه فرمان است. اگر پس از تعویض روغن هیدرولیک، فرمان همچنان سفت باشد یا اگر در حین رانندگی احساس کردید فرمان گاهی سفت و گاهی روان است، احتمالاً مشکل از جعبه فرمان است و بهتر است آن را بررسی کنید.

جعبه فرمان حرکت چرخشی فرمان را به حرکت خطی تبدیل می‌کند و درنهایت سبب چرخش تایرها می‌شود. هر اختلالی در عملکرد جعبه فرمان سبب افزایش مقاومت، سفت شدن فرمان و چرخش دشوار تایرها می‌شود. به همین دلیل لازم است که جعبه فرمان از نظر وجود فرسودگی یا خرابی، بررسی شود.

یکی از نشانه‌های فرسودگی جعبه فرمان این است که پس از مدتی رانندگی، احساس می‌کنید فرمان سفت‌تر می‌شود. توجه کنید که اگر خیلی سریع برای رفع این مشکل اقدام نکنید، خرابی قطعات بیشتر خواهد شد.

۳. خرابی پمپ فرمان

اگر وقتی با سرعت کم رانندگی می‌کنید، احساس می‌کنید فرمان سفت می‌شود، احتمالاً پمپ هیدرولیک فرمان دچار مشکل شده است. این مشکل می‌تواند به‌دلیل شل شدن اتصالات پمپ رخ دهد. شل بودن اتصالات، سبب کاهش فشار هیدرولیکی و نهایتاً سفت شدن فرمان موقع چرخش خواهد شد.

پمپ هیدرولیک، نیروی لازم برای چرخش تایرها را تولید می‌کند. اگر پمپ به هر دلیلی دچار مشکل شود، این نیرو کم یا کلاً حذف می‌شود. در این شرایط چرخاندن فرمان به‌خصوص در سرعت‌های کم دشوار خواهد شد.

۴. خرابی تسمه سرپانتین (تسمه پروانه)

هر موقع که خودرو روشن است، تسمه پروانه هم مدام در حال کار است؛ پس بدیهی است که احتمال شل‌شدن یا خرابی آن زیاد است. با خرابی یا پاره شدن تسمه پروانه، چرخش تایرها سخت خواهد شد و همین مسئله، به سفت شدن فرمان منجر می‌شود.

تسمه پروانه به حرکت قطعات مختلف موتور ازجمله پمپ فرمان، کمک می‌کند. از این رو، اگر تسمه پروانه پاره شود، پمپ هیدرولیک فرمان کار نمی‌کند و فرمان دستی می‌شود. در این حالت تغییر مسیر و چرخش تایرها به نیروی بیشتری نیاز دارد و به همین دلیل، رانندگی دشوار خواهد شد.

۵. خرابی تسمه V

شل شدن یا خرابی تسمه V هم یکی دیگر از دلایلی است که باعث سفت شدن فرمان می‌شود. هر مشکلی در این تسمه، انتقال نیرو از موتور به پمپ را با اختلال مواجه می‌کند.

اگر تسمه V شل یا خراب شود، می‌لغزد یا کشیدگی لازم را نخواهد داشت. درنتیجه، چرخاندن فرمان دشوار می‌شود و راننده برای تغییر جهت و چرخش تایرها باید نیروی بیشتری اعمال کند.

۶. خرابی سیبک فرمان

خرابی یا فرسودگی سیبک فرمان سبب می‌شود که این قطعه حرکت نرم و روانی نداشته باشد. در این حالت، اصطکاک بین سیبک و سایر قطعات سیستم تعلیق خودرو افزایش می‌یابد؛ درنتیجه هنگام رانندگی با سرعت کم، تغییر جهت و چرخش تایرها سخت‌تر خواهد شد. در بدترین حالت، حرکت آزادانه تایرها محدود می‌شود و راننده مجبور می‌شود برای تغییر مسیر، نیروی بیشتری اعمال کند. به همین دلیل، باید سیبک را بررسی و پس از پیدا کردن مشکل، فوراً برای رفع آن اقدام کنید تا آسیب‌های بیشتری به بار نیاید.

راهکارهای نرم کردن فرمان

اگر فرمان خودرویتان سفت شده است، اولین کار این است که روغن را عوض کنید. سپس باید جعبه فرمان و پمپ را بررسی و در صورت لزوم تعمیر کنید. درنهایت، تسمه را بررسی و در صورت نیاز آن را محکم کنید.

۱. تعویض روغن پمپ یا پُر کردن مخزن آن

روغن هیدرولیک خودرو ممکن است به‌مرور کثیف و آلوده شود به همین خاطر، باید روغن قدیمی را با روغن جدید جایگزین کنید.

مخزن روغن، نزدیک موتور و سمت جایگاه سرنشین است. قبل از اینکه درپوش مخزن را بردارید، اطراف آن را بررسی کنید تا زباله‌ای داخل مخزن نیفتد. سپس روغن داخل مخزن را تخلیه و مخزن را با روغن جدید پُر کنید. برای اینکه هوای داخل مخزن تخلیه شود، کافی است خودرو را روشن کنید و فرمان را چندین‌بار از یک سمت به سمت دیگر بچرخانید. سپس ارتفاع روغن در مخزن را بررسی و در صورت لزوم دوباره در مخزن روغن بریزید.

۲. تعمیر یا تعویض تسمه پروانه

اگر تسمه پروانه ترک خورده، فرسوده یا شُل شده باشد، احتمالاً لازم است آن را تعویض کنید تا مشکل سفت شدن فرمان رفع شود.

برای تعویض تسمه پروانه:

• زیر کاپوت بروید و با یک آچار، تسمه را از حالت کشش خارج کنید تا راحت‌تر بتوانید آن را بیرون بیاورید.
• تسمه قدیمی را از قرقره‌ها جدا کنید.
• تسمه جدید را روی قرقره‌ها قرار دهید. حتما نوع و اندازه تسمه جدید را درست انتخاب کنید.
• با استفاده از یک تسمه‌کِش، آن را در حالت کشیده قرار دهید.

مطمئن شوید که تسمه درست روی قرقره‌ها قرار گرفته است. همچنین لازم است که تراز بودن تسمه را بررسی کنید تا در هنگام رانندگی مشکلی پیش نیاید. اگر سفت شدن فرمان ناشی از خرابی تسمه باشد، پس از تعویض، فرمان باید نرم شده باشد.

۳. تعمیر جعبه فرمان

اگر متوجه شدید که جعبه فرمان خراب یا فرسوده شده است، باید خیلی فوری برای تعمیر آن اقدام کنید. توجه کنید که تعمیر جعبه فرمان کار پیچیده‌ای است و به دقت زیادی نیاز دارد. در ادامه به شما خواهیم گفت چگونه باید این کار را انجام دهید.

ابتدا باید مشکل جعبه فرمان را پیدا کنید. نشتی، فرسودگی قطعات، آسیب‌دیدگی اتصالات و اشکال در دنده ازجمله مشکلاتی هستند که در جعبه فرمان رخ می‌دهد؛ بنابراین باید جعبه فرمان و تمام قطعات آن را به‌طور کامل بررسی کنید تا بتوانید مشکل را پیدا کنید.

• باتری خودرو را جدا کنید.
• جعبه فرمان را پیدا کنید.
• اهرم تای راد (tie rod)، میل فرمان و سایر قسمت‌ها را جدا کنید.
• پیچ‌های جعبه فرمان را باز و سپس به‌دقت آن را خارج کنید.
• قطعات جعبه فرمان را کامل باز کنید تا بتوانید قطعه معیوب را شناسایی کنید.
• قطعه یا قطعات خراب را تعمیر یا در صورت لزوم، تعویض کنید.
• پس از اتمام کار، قطعات را با دقت سر جای خود قرار دهید و مطمئن شوید همه قطعات تراز هستند.
• جعبه فرمان را از نظر وجود نشتی بررسی کنید.
• حرکت روان دنده را تست کنید.
• درنهایت، سایر قطعات را وصل و پیچ‌ها را محکم کنید

۴. تعمیر پمپ هیدرولیک فرمان

تعمیر پمپ هیدرولیک فرمان بسیار چالش‌برانگیز است و به همین دلیل باید توسط یک فرد متخصص انجام شود. بااین‌حال، برای تعمیر پمپ می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید.

• برای پیدا کردن پمپ هیدرولیک، کافی است به سراغ تسمه پروانه بروید.
• اول تسمه پروانه و سپس همه شلنگ‌ها و اتصالات را از پمپ جدا کنید.
• چند مشکل ممکن است در پمپ وجود داشته باشد. اگر پمپ نشتی دارد، باید سیل‌های پمپ و واشرها را بررسی و قطعه آسیب‌دیده را تعویض کنید. اگر شفت یا چرخ‌دنده‌های داخلی پمپ خراب باشند، احتمالاً باید از یک پمپ جدید استفاده کنید.
• پس از تعمیر یا تعویض پمپ، سیستم فرمان را تمیز کنید تا هرگونه کثیفی و آلودگی از آن پاک شود.
• پمپ هیدرولیک را در جای خود قرار دهید و مجدداً شیلنگ‌ها و سایر اتصالات را به آن وصل کنید.
• تسمه پروانه را دوباره در جای خود قرار دهید.
• مخزن روغن را دوباره پرکنید.
• موتور را روشن و فرمان را تست کنید تا مطمئن شوید پمپ هیدرولیک به‌درستی کار می‌کند. در حالت روشن خودرو را به‌لحاظ وجود نشتی، صداهای غیرمعمول یا هرگونه مشکل در فرمان بررسی کنید.

۵. محکم کردن تسمه

محکم کردن یا سفت کردن تسمه‌ها را با تسمه پروانه شروع کنید. این تسمه روی قرقره‌های پمپ هیدرولیک قرار دارد، بنابراین خیلی راحت می‌توانید آن را پیدا کنید.

• میزان کشیدگی تسمه را بررسی کنید. اگر تسمه شل شده، تراز نیست یا علائمی از تَرَک یا ساییدگی دارد، تعویضش کنید.
• برای تنظیم میزان کشیدگی تسمه، از پیچ تنظیم یا تسمه‌کش استفاده کنید. توجه کنید که برای باز کردن پیچ تنظیم، باید از آچار بکس با اندازه مناسب استفاده کنید.
• در مرحله بعد، تسمه را به‌سمت پمپ هیدرولیک فشار دهید تا محکم شود و سپس آن را به‌سمت بیرون بکشید تا به کشش موردنظر برسد. هنگامی که تسمه را سفت کردید، مجدداً میزان کشیدگی آن را بین قرقره‌ها بررسی کنید.
• موتور را روشن و بررسی کنید که آیا نشانه‌هایی از لغزش تسمه وجود دارد یا صدای غیرعادی به گوش می‌رسد یا نه. اگر فرمان نرم‌تر شده باشد، یعنی تسمه درست کار می‌کند

تست فرمان خودرو

در صورت مشاهده هرکدام از نشانه‌های زیر، خیلی سریع به متخصص خودرو مراجعه کنید؛ چراکه هرکدام از آن‌ها، نشان‌دهنده مشکلی در سیستم تعلیق یا فرمان خودرو است.

در حین رانندگی احساس می‌کنید تایرها به‌سمت بالا پرتاب می‌شوند و به خودرو برخورد می‌کنند.

موقع عبور از دست‌اندازها، احساس می‌کنید خودرو پرش دارد.

ضربه ناشی از هر دست‌انداز کوچک و بزرگ را احساس می‌کنید.

موقع رانندگی و عبور از دست‌اندازها، لرزش فرمان را حس می‌کنید یا تایرها به چپ و راست منحرف می‌شوند.

موقع رانندگی با سرعت ثابت احساس می‌کنید که فرمان به سمت چپ و راست منحرف می‌شود.

هنگام دور زدن صدایی شبیه به تق‌تق، کوبش یا صدای جیر جیر ماشین را می‌شنوید.

پس از پارک خودرو روی یک زمین صاف، احساس می‌کنید یک سمت خودرو پایین‌تر از سمت دیگر است.

پارکینگ‌ها به عنوان بخشی اساسی از زیرساخت‌های شهری، نقش مهمی در تسهیل و راحت‌تر کردن فرآیند پارک خودروها دارند. با افزایش تعداد خودروها و تراکم شهری، ایمنی پارکینگ‌ها نیز به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. در این مقاله، به بررسی مسائل مرتبط با ایمنی پارکینگ می‌پردازیم و راهکارهایی برای بهبود ایمنی در این فضاها ارائه می‌دهیم.

نورپردازی مناسب: یکی از عوامل مهم در ایمنی پارکینگ، نورپردازی مناسب است. نورپردازی قوی و مناسب در سطح پارکینگ‌ها، به رانندگان کمک می‌کند تا بتوانند بهتر محیط را مشاهده کنند و از برخورد با موانع جلوگیری کنند.

نشانگرها و علائم راهنما: استفاده از نشانگرها و علائم راهنما در پارکینگ‌ها، به رانندگان کمک می‌کند تا به راحتی مسیر خود را پیدا کنند و از تصادفات احتمالی جلوگیری کنند. برای مثال، نصب علائم ترافیکی، نشانگرهای جهت‌دهی و مسیریابی در پارکینگ‌ها می‌تواند بهبود چشمگیری در ایمنی فضا داشته باشد.

نظارت و دوربین‌های امنیتی: نصب دوربین‌های امنیتی در پارکینگ‌ها می‌تواند بهبود قابل توجهی در ایمنی فضا داشته باشد. این دوربین‌ها می‌توانند به عنوان یک ابزار نظارتی برای تشخیص و پیشگیری از وقوع جرائم مانند سرقت خودروها و تجاوزات استفاده شوند. علاوه بر این، حضور دوربین‌های امنیتی می‌تواند افراد را از اقدامات غیرقانونی منع کند و احساس ایمنی را در بین کاربران پارکینگ افزایش دهد.

اضافه کردن بوم‌گذارها و موانع فیزیکی: استفاده از بوم‌گذارها و موانع فیزیکی مناسب در پارکینگ‌ها می‌تواند به کاهش سرعت خودروها و جلوگیری از حوادث تصادفی کمک کند. این موانع می‌توانند به صورت فیزیکی (به عنوان مثال، ستون‌ها یا بلوک‌های سنگی) یا با استفاده از نصب راهنمایی‌ها و نشانگرها اعمال شوند.

آموزش و آگاهی‌بخشی: برگزاری دوره‌های آموزشی و آگاهی‌بخشی برای رانندگان و کاربران پارکینگ می‌تواند بهبود قابل توجهی در ایمنی پارکینگ داشته باشد. این دوره‌ها می‌توانند به موضوعاتی مانند قوانین رانندگی، قوانین پارکینگ، رفتارهای ایمن و همچنین آگاهی از ریسک‌ها و خطرات مرتبط با پارکینگ اختصاص یابند.

نگهداری و تعمیرات منظم: نگهداری و تعمیرات منظم امکان تشخیص و رفع مشکلات فنی در پارکینگ‌ها را فراهم می‌کند. ساماندهی و نظافت مناسب، تعمیر و نگهداری دستگاه‌های نورپردازی و دوربین‌های امنیتی، و تست و بررسی مداوم سیستم‌های ایمنی می‌تواند به افزایش ایمنی پارکینگ کمک کند.

بهبود ایمنی پارکینگ‌ها نیازمند ترکیبی از اقدامات فیزیکی، فنی و آگاهی‌بخشی است. با اجرای این راهکارها و رعایت استانداردهای ایمنی، می‌توان احساس امنیت را در پارکینگ‌ها افزایش دادامه مقاله:

فضاهای آتشنشانی و اطفاء حریق: پارکینگ‌ها باید به طور کامل با آتشنشانی و اطفاء حریق مجهز شوند. نصب آگاه کننده‌های دود، آتش‌نشانی‌ها، و دستگاه‌های اطفاء حریق در نقاط استراتژیک پارکینگ‌ها می‌تواند در صورت وقوع حریق سریعاً واکنش نشان دهد و خطرات را کاهش دهد.

استفاده از فناوری: اعمال فناوری در پارکینگ‌ها می‌تواند بهبود ایمنی را به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، استفاده از سیستم‌های هوشمند پارکینگ که با استفاده از سنسورها و دوربین‌ها می‌توانند خطرات را شناسایی و اطلاعات لازم را به رانندگان ارائه دهند. همچنین، سیستم‌های اتوماتیک برای مدیریت ترافیک و جهت‌دهی در پارکینگ‌ها می‌توانند به کاهش حوادث و تصادفات کمک کنند.

پایگاه‌های امداد و نجات: در صورت وقوع حوادث و ضرورت ارائه کمک به رانندگان و کاربران پارکینگ، نبود پایگاه‌های امداد و نجات مناسب می‌تواند مشکلات جدی را به وجود آورد. ایجاد پایگاه‌های امداد و نجات در نزدیکی پارکینگ‌ها و تجهیز آنها با تجهیزات و امکانات اورژانسی می‌تواند بهبود قابل توجهی در ایمنی پارکینگ داشته باشد.

در نهایت، باید توجه داشت که بهبود ایمنی پارکینگ‌ها یک فرایند مداوم است و نیازمند همکاری بین متخصصان حوزه مهندسی، امنیت و مدیریت است. ترکیب رویکردهای فیزیکی، فنی، آگاهی‌بخشی و استفاده از فناوری می‌تواند به افزایش ایمنی پارکینگ‌ها و کاهش حوادث و ریسک‌های مرتبط با آنها کمک کند.

شاید بارها در کنار خیابان یا جاده شخصی را دیده باشید که کاپوت خودرویش را بالا زده و تلاش می‌کند بخار فراوانی را که از محفظه موتور بیرون می‌زند، مهار کند. در این مواقع به‌اصطلاح می‌گویند موتور جوش آورده یا در اصل آمپر آن بالا رفته است. اما بالا رفتن آمپر ماشین چیست؟ بالا رفتن آمپر چه نشانه‌ها و چه دلایلی دارد؟ دمای مناسب موتور در فصول سرد و گرم چقدر است؟ در این مقاله می‌خواهیم به این سؤالات پاسخ دهیم. با ما همراه باشید.

بالا رفتن آمپر چیست؟

موتور خودرو هنگام کارکردن دمای بسیار زیادی دارد. برای اینکه این دمای زیاد به اجزای آن آسیب نرساند، از آب و خنک‌کننده در اطراف آن استفاده می‌کنند که با کمک رادیاتور، دمای موتور را کاهش می‌دهد. وقتی به هر دلیلی دمای آب بالا برود و نتواند موتور را خنک کند، به‌اصطلاح می‌گویند آمپر خودرو بالا رفته است. این اتفاق بیشتر در فصول گرم می‌افتد؛ اما گاهی ممکن است در زمستان هم شاهد چنین اتفاقی باشیم.

بالا رفتن آمپر دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد. در بخش‌های بعدی به بررسی دلایل بالا رفتن آمپر می‌پردازیم.

نشانه‌های بالا رفتن آمپر

۱. داغ بودن کاپوت خودرو

هنگامی که موتور روشن می‌شود، داغ شدن کاپوت و انتشار گرما از آن طبیعی است. اما اگر کاپوت بیش‌ازحد معمول داغ شود، ممکن است موتور خودرو ایراد داشته باشد. برای تست میزان داغ بودن کاپوت، می‌توانید دست خود را روی آن بگذارید. اگر نتوانید بیش از چند ثانیه دست خود را روی کاپوت نگه دارید، یعنی کاپوت بیش‌ازحد داغ شده است و موتور خودرو باید چک شود.

۲. بیرون آمدن دود و بخار از کاپوت

بیرون آمدن بخار یا دود از کاپوت، به معنای آن است که آمپر خودرو بالا رفته و موتور داغ شده است. از همین رو به‌محض مشاهده دود و بخار از کاپوت خودرو، ماشین را کنار بزنید و آن را خاموش کنید. انتشار دود از کاپوت خودرو، زمانی اتفاق می‌افتد که خنک‌کننده به نقطه جوش برسد. ناگفته نماند که این موضوع به سیستم خنک‌کاری خودرو آسیب می‌رساند.

۳. شنیدن صدا‌های نامتعارف از خودرو

سیستم خنک‌کننده یک سنسور دما دارد که این سنسور ترموستات و سوپاپ را تنظیم می‌کند. در نتیجه باعث انتقال خنک‌کننده به رادیاتور می‌شود که این موضوع عملکرد موتور خودرو را بهینه می‌کند. سیستم خنک‌کننده و سوپاپ ارتباط مستقیمی با هم دارند و در صورت مسدودشدن سوپاپ، سیستم خنک‌کننده هم مسدود و موتور به‌شدت داغ می‌شود. هنگامی که سیستم خنک‌کننده داغ می‌شود، صدای نامتعارف مانند کوبیده شدن در به گوش می‌رسد.

۴. استشمام بوی دود

در صورت داغی بیش‌ازحد موتور خودرو بوی سوختگی در داخل کابین احساس می‌شود. به این دلیل که با بالا رفتن دما، مهر‌وموم‌های لاستیکی، دریچه‌های پلاستیکی و قطعاتی از رزین که بین قطعات موتور وجود دارد، نرم می‌شوند و دود تولید می‌کنند. بوی سوختگی مشخص‌ترین چیزی است که از داغی موتور حس می‌کنید.

۵. کاهش قدرت موتور

بدیهی است اگر موتور خودرو داغ شود، قدرت همیشگی را نخواهد داشت. در صورتی که متوجه کاهش قدرت موتور خودرویتان شدید، دقت کنید که آیا بوی نامطبوع یا صدا‌های نامتعارف از موتور خودرو تولید می‌شود یا خیر. در صورت مشاهده هر کدام از این موارد، برای تعمیر آن اقدام کنید.

دمای مناسب موتور چقدر است؟

در صورتی که موتور به‌اندازه کافی گرم شده باشد، دمای سطح پیستون در حدود ۳۰۰ درجه و دمای دیواره سیلندر حدود ۱۵۰ درجه است. هوای باقی‌مانده از مخلوط سوخت‌‌وهوا تا زمانی که سوپاپ بسته شود تبخیر شده و بخشی از دمای دیواره و پیستون را جذب می‌کند. با شروع تراکم و دمای مخلوط هوا و بخار بنزین تا ۱۶۰ سانتی‌گراد بالا می‌رود. این دما برای موتور مناسب است.

دمای مناسب برای فصل سرد و فصل گرم

بر اساس نظر اکثر متخصصان، دمای مناسب موتور خودرو در فصول سرد زمستانی باید بین ۹۰ تا ۱۰۴ سانتی‌گراد باشد. در حالی که در فصل تابستان یا هوای گرم، این دما  بین ۸۷ تا ۱۰۷ سانتی‌گراد برآورد شده است.

گیربکس خودرو نقش مهمی در تضمین تجربه رانندگی روان و کارآمد دارد. یکی از اجزای حیاتی گیربکس، سیال انتقال یا همان روغن گیربکس است که قسمت‌های مختلف گیربکس را روغن‌کاری می‌کند تا نرم کار کنند. این روغن همچنین به تنظیم دمای گیربکس هم کمک می‌کند. اما گاهی این مایع ضروری از وسیله نقلیه شروع به نشت می‌کند. روغن ریزی ماشین می‌تواند شروع دردسرها باشد.

علت روغن‌ریزی گیربکس چیست؟

گیربکسِ وسیله نقلیه شما یک سیستم دقیق و مهندسی‌شده است؛ اما مانند همه اجزای مکانیکی، مستعد استهلاک است. شناسایی علت نشت مایع گیربکس برای تعمیر و نگهداری مناسب آن ضروری است. پس بیایید ابتدا علل روغن‌ریزی گیربکس را بررسی کنیم.

۱. واشرها و عایق‌های فرسوده

با گذشت زمان، واشرها و عایق‌های محفظه روغن گیربکس خراب می‌شوند یا آسیب می‌ببینند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، مایع ممکن است به بیرون نشت کند. نگهداری درست و تعمیر منظم خودرو می‌تواند به جلوگیری از مشکلات واشر کمک کند

۲. شل یا خراب شدن پیچ تخلیه

برای تعویض روغن گیربکس، پیچی زیر خودرو تعبیه شده که مستعد آسیب در اثر ضربه‌های شدید است. همچنین به‌مرور زمان ممکن است این پیچ فرسوده و شل شود که سبب نشت روغن گیربکس خواهد شد.

۳. خرابی لوله‌های انتقال

گیربکس از طریق شلنگ‌هایی به رادیاتور یا کولر وصل می‌شود. تَرَک‌خوردگی شلنگ یا شل‌شدن اتصالات آن می‌تواند باعث نشتی شود. برخی از تولیدکنندگان برای اتصال شلنگ‌های لاستیکی به خطوط فلزی، از یک گیره استفاده می‌کنند. با گذشت زمان، مایع از این شلنگ‌های لاستیکی شروع به نشت می‌کند.

۳. نشتی مبدل گشتاور

روغن از طریق مبدل گشتاور به کل سیستم راه پیدا می‌کند. بااین‌حال، اگر شکافی روی بدنه پمپ گشتاور ایجاد شود یا یاتاقان‌های سوزن به‌شدت آسیب ببینند، مایع انتقال نشت می‌کند. این مشکل بزرگی است و راه‌حل آن تعویض مبدل گشتاور است. بنابراین اگر متوجه چنین مشکلی شُدید، حتما وسیله نقلیه خود را نزد مکانیک متخصص ببرید.

۴. گرمای بیش‌ازحد

گفتیم که گیربکس از اجزای مکانیکی زیادی تشکیل شده است. این اجزا زمانی که خودرو به‌مدت طولانی کار کند یا سطح روغن گیربکس کم باشد، ممکن است به‌شدت داغ شوند. داغ شدن این اجزا ممکن است باعث نشت روغن گیربکس شود.

۵. آسیب دیدن محفظه روغن

برخورد با مانع یا رانندگی در زمین‌های ناهموار ممکن است به آسیب محفظه روغن گیربکس منجر شود. حتی یک فرورفتگی یا ترک کوچک هم می‌تواند منجر به نشت روغن شود.

علائم روغن‌ریزی گیربکس

نشتی مایع گیربکس مشکلی است که اگر نادیده گرفته شود، ممکن است به خرابی گیربکس خودرو شما منجر شود. برای کمک به تشخیص نشتی، در ادامه برخی از علائم رایج نشت روغن گیربکس را بررسی می‌کنیم:

۱. وجود مایع زیر خودرو

وجود مایع قرمز یا قهوه‌ای زیر خودروی پارک‌شده‌، نشانه واضحی از نشت مایع گیربکس است. این مایع نسبت به سایر مایعات خودرو رنگ متمایزی دارد که تشخیصش را از آنها آسان می‌کند.

۲. بوی سوختگی

پیش‌تر گفتیم که روغن‌ریزی گیربکس ممکن است به‌دلیل داغ شدن بیش‌ازحد گیربکس اتفاق بیفتد. بنابراین، اگر هنگام رانندگی یا بعد از توقف متوجه بوی عجیب و تندی شدید، احتمالا به این معنی است که روغن گیربکس نشتی دارد.

۳. لرزش گیربکس

کم بودن مایع گیربکس در محفظه می‌تواند باعث لرزش گیربکس شود. ممکن است متوجه شوید که دور موتور بدون اینکه گاز بدهید، افزایش می‌یابد که مشکل خطرناکی است.

۴. شنیده‌شدن صداهای غیرمعمول

نشت مایع گیربکس می‌تواند منجر به افزایش اصطکاک و فشار بر اجزای گیربکس شود. نتیجه این اتفاق، تولید صداهای غیرمعمول، مانند کوبیدن یا ساییدن، به‌خصوص در هنگام تعویض دنده ا

۵. چراغ‌های هشدار

بسیاری از خودروهای مدرن به حسگرهایی مجهزند که می‌توانند سطح یا مشکلات مایع گیربکس را تشخیص دهند. اگر متوجه روشن شدن چراغ چک خودرو شُدید، یعنی مشکلی به‌وجود آمده است که نیاز به توجه دارد.

رفع مشکل روغن‌ریزی گیربکس

هنگامی که نشت مایع گیربکس را تشخیص دادید و علت آن را پیدا کردید، وقت آن است که برای رفع مشکل اقدام کنید. روشی که انتخاب می‌کنید، به میزان تخصص شما در زمینه تعمیر خودرو و شدت نشتی بستگی دارد.

راهکارهای رفع نشتی روغن گیربکس (قابل‌انجام توسط شما)

۱. تعویض واشر: اگر نشتی به‌دلیل فرسودگی واشرها باشد، می‌توانید خودتان آن‌ها را تعویض کنید. با تخلیه روغن گیربکس و تعویض واشر قدیمی با یک واشر جدید شروع کنید. پیچ‌های مخزن تخلیه را با دقت بچرخانید. حتماً از مایع گیربکس مناسب استفاده کنید و دستورالعمل شرکت سازنده خودرو درباره تنظیمات گشتاور را مدنظر داشته باشید.

۲. سفت کردن قطعات شل: گاهی‌اوقات ممکن است به‌دلیل شل بودن خطوط یا کانکتورهای انتقال، نشتی رخ دهد. اگر توانستید اجزای شل را تشخیص دهید، آنها را با دقت سفت کنید تا نشتی متوقف شود. مراقب باشید قطعات شل را بیش‌ازحد سفت نکنید، زیرا ممکن است آسیب ببینند.

سایر راهکار رفع نشتی روغن گیربکس (قابل‌انجام توسط متخصصان خودرو)

۱. سرویس گیربکس: اگر مشکل روغن‌ریزی گیربکس پیچیده است، توصیه می‌کنیم وسیله نقلیه خود را نزد مکانیک یا متخصص خودرو ببرید. آن‌ها می‌توانند گیربکس خودرو را سرویس کنند. تخلیه مایع قدیمی، تعویض فیلتر، تعویض واشرها و عایق‌ها و پر کردن مجدد مخزن گیربکس با روغن مناسب، می‌تواند راه مؤثری برای رفع نشتی‌های رایج مایع انتقال باشد.

۲. تعویض کامل گیربکس: در موارد شدید که گیربکس آسیب دیده یا نشتی گسترده است، ممکن است تعویض کامل گیربکس لازم باشد. البته، این راه‌حل پرهزینه است اما تضمین می‌کند که گیربکس خودرو به‌درستی عمل خواهد کرد.

نشت روغن گیربکس چه خطراتی دارد؟

روغن‌ریزی گیربکس ممکن است به مشکلات جدی در عملکرد خودرو منجر شود. این مایع علاوه‌بر کاهش اصطکاک، وظیفه خنک‌کنندگی قطعات گیربکس را هم به‌عهده دارد. اگر روغن نشت کند و مقدار کافی برای خنک‌سازی قطعات باقی نماند، گیربکس داغ می‌شود و ممکن است سایر قطعات هم آسیب ببینند. تعمیر این قطعات هزینه‌های سنگینی را در پی خواهد داشت.

همچنین، نشت روغن ممکن است زمینه‌ساز کاهش ایمنی باشد؛ زیرا عملکرد نامناسب گیربکس، کنترل خودرو را سخت‌تر می‌کند و ممکن است منجر به تصادفات شود.

نکاتی برای جلوگیری از روغن‌ریزی گیربکس

جلوگیری از نشت روغن گیربکس برای افزایش طول عمر و عملکرد روان گیربکس وسیله نقلیه‌تان ضروری است. در ادامه اقدام‌های پیشگیرانه برای کاهش خطر نشت روغن را بررسی کرده‌ایم:

• سرویس‌های دوره‌ای خودرو را انجام دهید: سرویس دوره‌ای خودرو شامل تعویض دوره‌ای مایع انتقال، تعویض فیلتر و بازرسی کلی خودرو توسط متخصص خودروست.
• نشتی‌ها را بررسی کنید: به‌طور دوره‌ای زیر خودروی خود را برای دیدن هر نشانه‌ای از نشت مایع بررسی کنید. تشخیص زودهنگام می‌تواند از تبدیل نشتی‌های جزئی به مشکلات بزرگ جلوگیری کند.
• اجازه ندهید خودرو بیش‌ازحد گرم شود: کارکردن وسیله نقلیه در محدوده دمایی توصیه‌شده برای جلوگیری از آسیب دیدن گیربکس حیاتی است. بنابراین از کافی بودن روغن و کارکرد درست سیستم خنک‌کاری اطمینان حاصل کنید.
• تعویض روانِ دنده: تعویض دنده نرم و ملایم را تمرین کنید؛ چه با گیربکس دستی رانندگی کنید و چه اتوماتیک. از رانندگی تهاجمی خودداری کنید، زیرا فشار بی‌موردی به سیستم انتقال قدرت خودرو وارد می‌کند.
• انتخاب دنده مناسب: با توجه به شرایط رانندگی خود، دنده مناسبی انتخاب کنید. استفاده از دنده صحیح از فشار غیرضروری به گیربکس جلوگیری می‌کند.
• نظارت بر سطوح سیالات: مرتباً سطح مایع گیربکس خود را با استفاده از میله اندازه‌گیری بررسی کنید. در صورت نیاز، مخزن را پُر کنید و مطمئن شوید که سطح مایع در محدوده توصیه‌شده باقی می‌ماند. حواستان باشد بیش‌ازحد مایع به گیربکس اضافه نکنید؛ چون ممکن است منجر به مشکلات فشار و نشتی شود.
• محافظت در برابر خطرات جاده: با احتیاط رانندگی کنید تا از موانعی که ممکن است به محفظه روغن گیربکس و خطوط انتقال مایع آسیب برسانند، اجتناب کنید.

زمانی‌که هوا به مخزن بنزین نفوذ می‌کند، حباب‌هایی در سوخت ایجاد می‌شود. این حباب‌ها احتراق سوخت را با مشکل مواجه می‌کنند. درنتیجه، موتور ماشین ممکن است در حین رانندگی از کار بیفتد یا ریپ بزند. اگر مقدار هوای داخل سوخت زیاد باشد، موتور خودرو آسیب می‌بیند و ممکن است خودرو دیگر روشن نشود. اما علت هوا گرفتن باک خودرو چیست؟ علائم هوا گرفتن باک بنزین کدام‌اند و چطور باید باک را هواگیری کنیم؟

علائم هوا گرفتن باک بنزین

هوا گرفتن باک بنزین علائم مشخصی دارد که در ادامه، آن‌ها را فهرست کرده‌ایم. اگر این نشانه‌ها را مشاهده کردید، یعنی احتمالا هوا به مخزن سوخت خودرویتان نفوذ کرده است و موتور خودرو باید توسط متخصص بررسی شود.

• متوقف شدن خودرو هنگام رانندگی
• ریپ زدن خودرو
• استارت نخوردن خودرو
• سرریز شدن بنزین هنگام سوخت‌گیری
• روشن نشدن خودرو
• کاهش عملکرد موتور
• بوی بنزین در کابین خودرو

به‌طور معمول، شنیده شدن صدای «ووش» از باک بنزین هنگام سوخت‌گیری نشان‌دهنده ورود هوا به مخزن بنزین است که البته جای نگرانی ندارد. اگر علاوه‌بر این صدا، علائم بالا را هم مشاهده کردید، بهتر است حتما به متخصص خودرو مراجعه کنید.

علت هوا گرفتن باک بنزین خودرو چیست؟

۱. گرفتگی حباب‌گیر مخزن سوخت

گرفتگی حباب‌گیر مخزن سوخت یکی از دلایل رایج هوا گرفتن باک بنزین است. گازهای اضافی، از طریق حباب‌گیر مخزن سوخت از باک خارج می‌شوند و اگر حباب‌گیر مسدود شود، گازها نمی‌توانند از باک خارج شوند. این مشکل جدی است و باید به سرعت برطرف شود؛ در غیر این صورت، هم سوخت سرریز می‌کند و هم امکان اشتعال وجود دارد.

برگ‌‌ها و شاخه‌‌ها، قطعات معیوب مثل شلنگ هواکش شکسته، سوپاپ برگشت آسیب‌دیده یا گرفتگی فیلتر سوخت می‌تواند به گرفتگی حباب‌گیر مخزن سوخت منجر شود. اگر انسداد شدید باشد، امکان دارد قطعات خودرو آسیب ببینند یا بنزین به‌همراه دود خارج شود.

۲. خرابی مخزن بنزین

نشتی یا وجود سوراخ در مخزن بنزین، یکی دیگر از دلایل احتمالی هوا گرفتن باک بنزین است. چراکه هوا از طریق نشتی یا سوراخ، وارد باک می‌شود و عملکرد موتور را مختل می‌کند.

۳. خراب بودن پمپ بنزین

پمپ بنزین، سوخت موردنیاز انژکتور را تأمین می‌کند. درصورت خرابی پمپ بنزین، فشار سوخت کافی نخواهد بود. درنتیجه، سوخت به‌اندازه کافی به انژکتورها نمی‌رسد و عملکرد موتور مختل می‌شود.

۴. کثیف بودن فیلتر سوخت

فیلتر سوخت، ذرات معلق و آلودگی‌های موجود در سوخت را به خود جذب می‌کند. اگر این فیلتر کثیف باشد، جریان سوخت محدود می‌شود. این مسئله می‌تواند به هواگرفتن مخزن سوخت، کاهش عملکرد موتور، افزایش مصرف سوخت و حتی روشن نشدن خودرو منجر شود.

۵. نشتی در لوله سوخت‌رسانی

نشتی در لوله‌های سوخت‌رسانی، یکی دیگر از عوامل هواگرفتن باک بنزین است. سیستم سوخت‌رسانی خودرو بین مخزن سوخت و پمپ انتقال قرار دارد و سوخت موردنیازِ پمپ انتقال را تأمین می‌کند. اگر این ناحیه نشتی داشته باشد، خلاء ایجاد می‌شود و درنتیجه هوا از بیرون وارد سیستم سوخت شود.

۶. خرابی انژکتورها

انژکتور‌ها وظیفه پاشش سوخت به داخل محفظه احتراق را برعهده دارند. اگر انژکتورها معیوب شوند، ممکن است گازهای احتراق از آن نشت کنند. این نشتی در سیستم سوخت، خلاء ایجاد می‌کند و باعث می‌شود هوا از بیرون وارد سیستم سوخت شود.

یکی دیگر از مشکلات برخی از انژکتورها، جدا شدن محفظه استاتور از بدنه انژکتور است. در برخی از انژکتورها، قطعه‌ای به نام محفظه استاتور وجود دارد که با پیچ‌هایی به بدنه انژکتور متصل شده است و جریان سوخت را کنترل می‌کند. گاهی فشار بالای درب تزریق یا روغن باعث شل شدن پیچ‌ها می‌شود و محفظه استاتور را از بدنه انژکتور جدا می‌کند. همه این‌ها باعث نشت گازهای احتراق و ورود هوا به سیستم سوخت می‌شود.

آیا هوا گرفتن باک بنزین به خودرو آسیب می‌رساند؟

بله، وجود هوا در مخزن بنزین به خودرو آسیب می‌رساند. هوای محبوس در باک بنزین باعث می‌شود خودرو به سکسکه بیفتد یا موتور استارت نخورد. همچنین، این هوای حبس‌شده باعث ایجاد فشار سیستم سوخت‌رسانی می‌شود. به همین دلیل، اکثر موتورها سیستم بازیابی بخار دارند.

سیستم بازیابی بخار زمانی که خودرو خاموش است، دریچه مخزن سوخت را به‌طور کامل می‌بندد تا بخارهای بنزین از باک خارج نشوند. به این ترتیب، از انتشار آلاینده‌های هوا جلوگیری می‌شود و مصرف سوخت کم می‌شود. در حالت روشن بودن خودرو، دریچه مخزن سوخت کمی باز می‌شود تا گازهای اضافی از باک خارج شوند. این گازها وارد فیلتر بخار می‌شوند و ذرات معلق و آلودگی‌های موجود در آنها جدا می‌شود. بخارهای تمیز از فیلتر بخار وارد مجموعه بخار می‌شوند و شیر بازیابی، این بخارها را به ورودی سیستم سوخت‌رسانی منتقل می‌کند.

چطور هوای داخل باک بنزین را خارج کنیم؟

اگر باک بنزین هواگرفته باشد، نمی‌توانید کامل آن را پُر کنید. برای رفع این مشکل، دو راه‌حل وجود دارد:

۱:  زدن بنزین و روشن کردن خودرو (بهترین راه)

• باک را تا جای ممکن پُر کنید و درپوش باک را محکم ببندید.
• موتور خودرو را روشن کنید و اجازه دهید مدت کوتاهی کار کند.
• درپوش بنزین را باز و موتور را خاموش کنید.
• این روند را تکرار کنید تا حباب‌های هوا از باک بنزین خارج شوند.

۲:  باز کردن اتصالات

o       برای هواگیری باک بنزین، ابتدا اتصال لوله سوخت‌رسانی را باز کنید تا هوا از سیستم سوخت‌رسانی خارج شود.

o       اجازه دهید هوا با فشار کم بیرون بیاید.

o       صبر کنید تا هوای محبوس به‌طور کامل خارج شود.

o       اتصالات را دوباره ببندید.

اگر باک بنزین هواگیری نشود، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر مخزن بنزین به‌درستی هواگیری نشود، فشاری داخل مخزن ایجاد می‌شود و باعث سرریز بنزین از باک می‌شود که امکان دارد به آتش‌سوزی منجر شود. همچنین، امکان دارد این فشار به‌مرور بیشتر و باعث انفجار مخزن شود.

علاوه‌بر این، از آنجایی‌که فشار داخل مخزن بسیار زیاد است، امکان دارد هوای بیشتری به داخل مخزن کشیده شود و سوخت داخل باک به گردوخاک و زباله آلوده شود.

پیشگیری از هوا گرفتن باک بنزین

اگر باک خودرو هوا بگیرد، عملکرد خودرو ضعیف می‌شود و به موتور فشار زیادی وارد می‌شود. برای جلوگیری از ورود هوا به مخزن بنزین، پس از سوخت‌گیری حتماً درپوش باک را محکم ببندید.

همچنین، خودرو را به‌طور مرتب برای بررسی نزد مکانیک ببرید. مکانیک حرفه‌ای فیلترهای سوخت را در هربار تعویض روغن، عوض می‌کند و می‌تواند مشکلات سیستم سوخت را به‌سرعت و قبل از آسیب بیشتر، برطرف کند.

علاوه براین، توصیه می‌شود که  از سوخت با کیفیت بالا استفاده کنید. سوخت بی‌کیفیت می‌تواند موتور را بیش‌ازحد گرم کند و نازل انژکتور را در اثر فشار زیاد، بشکند.

سؤالات متداول

۱. اگر هوا وارد موتور شود، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر به آن رسیدگی نکنید، می‌تواند منجر به خرابی کامل موتور شود یا فاجعه‌هایی مثل آتش‌سوزی یا انفجار به بار بیاورد.

۲. آیا شنیدن صدای هوا بعد از بازکردن درپوش باک، طبیعی است؟

نگران نباشید. در فشار و دمای بالا، شنیدن گه‌گاه چنین صداهایی طبیعی است. بازنگشتن بخارهای مخزن گاز به موتور، شایع‌‌ترین علت این مشکل است و بهتر است در اسرع وقت آن را بررسی و تعمیر کنید. اگر فوراً به این مشکل رسیدگی نکنید، ممکن است مشکلی در موتور خودرو ایجاد شود.

با بالا رفتن قیمت خودرو و از دسترس خارج شدن خودروهای صفرکیلومتر برای خیل عظیم خریداران و مصرف‌کنندگان طبیعی است که این دسته افراد به سمت خودروهای کارکرده بروند. همان‌طور که می‌دانید خودروهای کارکرده دردسرهای خاص خودشان را دارند چراکه نمی‌دانیم مالک قبلی چه رفتاری با خودرو داشته است، آیا روغن آن را سر موقع تعویض کرده است؟ از دست‌اندازها چگونه رد شده است؟ به بدنه خودرو اهمیت داده است؟

متأسفانه یا خوشبختانه رنگ‌شدگی بدنه یک خودرو اهمیت زیادی برای خریداران ایرانی دارد. زمانی که خودرو تصادف می‌کند مالک می‌تواند به منظور حفظ ظاهر خودرو اقدام به بازسازی و رنگ کردن بخش‌هایی از آن بکند و از آنجایی که چنین چیزی روی قیمت خودرو تأثیر قابل‌توجهی می‌گذارد به همین خاطر در زمان خرید خودروی کارکرده باید به این موردتوجه ویژه‌ای داشت. در این مقاله می‌خواهیم روش‌های تشخیص رنگ‌شدگی قسمت‌های مختلف خودرو را برای شما عزیزان شرح دهیم پس حتماً همراه ما باشید.

تشخیص رنگ خودرو یعنی چه؟

یکی از مراحل خرید خودروی دست‌دوم (و حتی صفرکیلومتر!) کارشناسی رنگ آن است. در این مرحله یک کارشناس خبره خودرو را از نظر سالم یا تصادفی بودن و رنگ داشتن بررسی می‌کند. در زمان‌های قدیم ابزارهای صافکاری و تعمیر پانل‌های بدنه به اندازه امروز پیشرفته نبودند و به همین خاطر اکثر افراد حتی آن‌هایی که مبتدی بودند هم می‌توانستند رنگ‌شدگی بدنه را تشخیص دهند اما حالا با وجود صنعت‌کاران خبره و ابزارهای پیشرفته تشخیص این مهم نیازمند تجربه و تخصص ویژه‌ای است. قطعاً مراجعه به یک کارشناس باتجربه و کاربلد در زمان خرید خودروی کارکرده خالی از لطف نخواهد بود و شما خواهید توانست با آرامش خاطر بیشتری خرید خود را انجام دهید.

آیا کارشناسی رنگ واقعاً ضروری است؟

این موضوع بستگی به نوع خودرو و قیمت آن دارد. شاید خودروهایی با مدل بسیار پایین و قیمت نازل از این بابت مشکل خاصی نداشته باشند اما درباره خودروهای گران‌تر اوضاع فرق می‌کند. وقتی یک خودروی مدل پایین انتخاب می‌کنید طبیعی است که مواردی همچون خط و خش روی بدنه وجود داشته باشند هرچند فروشندگان سعی می‌کنند چنین چیزهایی را با مواردی همچون پولیش و… رفع کنند. ولی بحث تصادف و رنگ‌شدگی بدنه فرق می‌کند و در صورتی که بدون اطلاع از این موارد اقدام به خرید کنید شاید بعداً با ضرر هنگفتی روبرو شوید.

به همین خاطر است که کارشناسی رنگ خودرو می‌تواند مانع بسیاری از مشکلات آتی برای شما شود.

روش‌های تشخیص رنگ‌شدگی خودرو

برای این کار چندین روش وجود دارد که ما نیز آن‌ها را شرح می‌دهیم:

1. تشخیص رنگ خودرو با چشم
2. 

یکی از اولین و ساده‌ترین راه‌های تشخیص رنگ‌شدگی یک خودرو استفاده از چشم است. در این روش با دقت به پانل‌های بدنه نگاه می‌کنید و دنبال نشانه‌هایی از رنگ‌شدگی می‌گردید. واضح است که این کاری دشوار و غیردقیق است و زمانی که یک صافکار و نقاش کاربلد اقدام به بازسازی خودرو کرده باشند تشخیص رنگ‌شدگی نیز دشوار خواهد بود

اما در صورتی که با چشم به دنبال رنگ‌شدگی هستید چندین چیز را باید در نظر بگیرید که شامل موارد زیر است:

الف. تفاوت رنگ بین پانل‌های بدنه

باید با دقت بالا بخش‌های مختلف به ویژه پانل‌های در معرض آسیب همچون گلگیرها، درب‌ها و سپرها را بررسی کنید تا ببینید آیا از نظر تفاوت رنگ مشکلی وجود دارد یا خیر. رنگ اصلی کارخانه دارای ویژگی‌های مخصوص خود است و کدهایی دارد و حتی ماهرترین صنعت‌کاران نیز بدون داشتن کد نخواهند توانست رنگ فابریک خودرو را تأمین کنند. به همین خاطر در صورت دقت بالا می‌توان تا حدی رنگ‌شدگی خودرو را پیدا کرد.

ب. عکس گرفتن از خودرو

گاهی اوقات نمی‌شود چنین تفاوت رنگی را به ویژه در نور زیاد تشخیص داد. از طرفی شاید کل پانل‌های بدنه رنگ شده باشند و به همین خاطر نتوان دقت بالایی داشت. در این صورت می‌توان از خودرو کنی فاصله و عکس گرفت. در تصویر می‌توانید ناهماهنگی‌های رنگ شده بدنه را با دوربین باکیفیت تشخیص داد.

ج. وجود نشانه‌های رنگ در جاهای غیرعادی

گاهی اوقات نقاش رنگ را به جایی می‌پاشد که نباید باشد. همچنین احتمال دارد در زمان خشک شدن رنگ خودرو چیزهایی همچون گردوغبار و اشیای ریز به آن بچسبند که این موضوع حاکی از رنگ‌شدگی خواهد بود.

د. پریدگی رنگ، رد سنباده

رنگ فابریک کارخانه کیفیت خود را به سادگی از دست نمی‌دهد اما در صورتی که شاهد رنگ‌پریدگی و تکه‌تکه شدن آن بودید بدانید که خودرو رنگ دارد. همچنین در برخی جاهای بدنه رد سنباده باقی خواهد ماند که با کمی دقت می‌توان آن را پیدا کرد.

2. تشخیص رنگ با کشیدن دست

این مورد نیز دقت بالایی ندارد و برای تشخیص رنگ با استفاده از حس لامسه باید تجربه بالایی داشته باشید. اگر روی بدنه دست بکشید و برآمدگی، ناهمواری و یا احساس غیرعادی‌ای داشتید احتمالاً آن قسمت رنگ شده است. زبری بیشتر بدنه نیز می‌تواند یکی از علائم مشکوک باشد.

3. تشخیص رنگ با استفاده از آهنربا
4. 

در خودروهایی که بدنه‌ای از آهن و فولاد دارند استفاده از آهن‌ربای ضعیف راهگشا خواهد بود. وقتی آهن‌ربا را روی بدنه قرار می‌دهید تفاوت‌های جذب آن را می‌توانید درک کنید. در صورتی که بخشی از بدنه رنگ شده باشد آهن‌ربا را ضعیف‌تر جذب کرده یا اصلاً جذب نمی‌کند و به این ترتیب می‌توانید رنگ‌شدگی را تشخیص دهید.

4. تشخیص رنگ خودرو با استفاده از ابزارهای ویژه
5. 

برای خرید یک خودروی گران‌قیمت خیلی نمی‌توان به روش‌های سنتی تکیه کرد و در این زمان است که استفاده از ابزارهای جدید مهم جلوه می‌کند. دستگاه‌های تشخیص رنگ دیجیتالی‌ای وجود دارند که با توجه به ضخامت رنگ روی بدنه می‌توانند رنگ‌شدگی آن را تشخیص دهند. زمانی که یک لایه رنگ روی لایه اصلی اضافه شود ضخامت آن بخش بیشتر خواهد شد و دستگاه می‌تواند چنین تفاوتی را اعلام کند. حتی اگر کل خودرو نیز رنگ شده باشد دستگاه‌های جدید توانایی تشخیص ضخامت آن نسبت به رنگ فابریک را دارند.

افت قیمت خودرو به خاطر رنگ‌شدگی

یکی از نکاتی که دراین‌باره باید ذکر کرد تفاوت رنگ‌شدگی بخش‌های مختلف خودرو است. برای مثال رنگ‌شدگی سقف، کاپوت یا صندوق‌عقب و بدتر از آن رنگ‌شدگی شاسی‌ها باعث افت شدید قیمت خودرو خواهند شد و هرچه مدل خودرو بالاتر باشد این افت قیمت بیشتر خواهد بود. معمولاً فروش خودروهایی که دارای رنگ‌شدگی در کاپوت‌ها و سقف هستند بسیار سخت‌تر از خودروهای بدون رنگ یا دارای رنگ در بخش‌هایی همچون درب و گلگیر خواهد بود؛ بنابراین در زمان خرید یک خودرو باید به این نکته نیز توجه کنید چراکه اگر بخواهید در آینده خودروی خود را بفروشید مجبور به فروش آن با قیمت نازل خواهید شد.

هزینه تشخیص رنگ خودرو

هم‌اکنون شرکت‌ها و سرویس‌های مختلفی برای ارائه این خدمت وجود دارند که در زمان خرید خودرو می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. هزینه این کار نیز به نوع خودرو بستگی دارد و هرچه قیمت خودرو بالاتر باشد هزینه کارشناسی آن نیز بالاتر خواهد بود. این هزینه می‌تواند از چند ده هزار تومان تا چند صد هزار تومان و چند میلیون تومان نیز باشد

کاربراتور چیست؟

اساس کار پیشرانه‌های درون‌سوز احتراق مخلوط سوخت و هوا برای تولید نیرو است؛ بنابراین، باید از طریقی سوخت را به داخل سیلندرها رساند تا با هوا ترکیب شده و توسط جرقهٔ شمع محترق شود. در گذشته و خودروهای قدیمی، برای این کار از کاربراتور استفاده می‌شد. کاربراتور مخلوط سوخت و هوا را با نسبت مناسب و متناسب با شرایط پیشرانه و رانندگی فراهم کرده و در اختیار موتور قرار می‌دهد. درواقع، کاربراتور وظیفه دارد در شرایط مختلف، سوخت موردنیاز را به نحوی آماده کند که موتور بتواند با بهترین شرایط ممکن کار کند.

تاریخچه کاربراتور

هرچند در سال ۱۸۲۶ یک مهندس آمریکایی حق احتراق پیشرانه‌ای با کاربراتور را ثبت کرد و در سال ۱۸۷۵ هم یک مهندس آلمانی اولین خودرو با پیشرانهٔ بنزینی را به نمایش گذاشت اما اولین خودروی کاربردی جهان با پیشرانهٔ بنزینی و کاربراتور، خودروی ساخت کارل بنز در سال ۱۸۸۵ بود. بدین ترتیب، کاربراتور طی سال‌های بعد به شیوهٔ اصلی سوخت‌رسانی موتور خودروها تبدیل شد و هرچند از دههٔ۵۰ برخی خودروسازان سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری را ارائه کردند اما در اروپا و آمریکا تا اواخر دههٔ۸۰ اکثر موتورهای بنزینی همچنان از کاربراتور استفاده می‌کردند. البته از دههٔ۷۰ استفاده از انژکتور در خودروهای لوکس و اسپرت گسترش یافت تا اینکه نهایتاً از دههٔ۹۰ سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری تقریباً به‌طور کامل جایگزین کاربراتور شد.

اجزای کاربراتور

کاربراتور برای انجام وظیفهٔ خود از اجزا و قطعات مختلفی تشکیل شده است که عبارت‌اند از:

• محفظهٔ گاز
• ساسات
• بدنه
• محفظهٔ راه‌انداز
• پمپ شتاب‌دهنده
• ونتوری
• ژیگلور

شیوه کار کاربراتور

اساس کار کاربراتور از طریق ایجاد خلأ روی ژیگلور یا مجرای خروج سوخت است که این خلأ توسط ونتوری ایجاد می‌شود. با باز شدن دریچه گاز، هوا در اثر مکش سیلندر وارد کاربراتور شده و در فضای ونتوری جریان پیدا می‌کند. هنگام عبور هوا از ونتوری، به دلیل کاهش سطح مقطع، سرعت آن افزایش یافته و از فشار آن کاسته می‌شود. این فرایند خلأ موردنیاز کاربراتور را ایجاد می‌کند. سپس مجرای سوخت یا همان ژیگلور که به ونتوری متصل است سوخت را تزریق کرده و با هوا مخلوط می‌کند. این مخلوط وارد سیلندر شده و با جرقهٔ شمع محترق می‌شود؛ به‌عبارت‌دیگر، کاربراتور دارای یک ورودی هوا، یک خروجی سوخت و هوا و مسیری در میان این دو است. این مسیر در میانهٔ راه باریک‌تر می‌شود که این قسمت باریک‌تر ونتوری نام دارد. در این قسمت، همان‌طور که اشاره شد، سرعت هوا بیشتر شده و فشار آن کاهش پیدا می‌کند که این کاهش فشار فضا برای ورود سوخت را فراهم می‌کند که از طریق ژیگلور وارد ونتوری می‌شود. بدین ترتیب، مخلوط سوخت و هوا از خروجی مسیر که دریچهٔ گاز نام دارد، وارد سیلندر می‌شود. این دریچه با فشار بیشتر پدال گاز بازتر شده و اجازهٔ ورود مخلوط بیشتری را به درون سیلندر می‌دهد.

انواع کاربراتور

کاربراتور انواع مختلفی دارد و بر سه اساس می‌توان آن‌ها را به دسته‌های مختلفی تقسیم کرد که شامل جهت حرکت سوخت، نوع ونتوری و تعداد دهانه می‌شود.

بر اساس جهت حرکت سوخت

• کاربراتور صعودی
• کاربراتور نزولی
• کاربراتور افقی

کاربراتور صعودی: در این نوع، هوای ورودی از پایین کاربراتور وارد شده و در حین بالا رفتن با سوخت پاشیده شده از ژیگلور مخلوط می‌شود. از این نوع کاربراتور به دلیل کاهش راندمان حجمی از دههٔ۸۰ میلادی در خودروهای سواری استفاده نمی‌شود و صرفاً در ماشین‌های کشاورزی و موتورهای دریایی به کار می‌روند. مشکل دیگر این نوع کاربراتور، روشن نشدن خودرو در هوای سرد است.

کاربراتور نزولی: در این نوع، هوای ورودی از بالای کاربراتور وارد شده و در اثر نیروی جاذبه به سمت پایین حرکت می‌کند و در طول مسیر با سوخت ترکیب می‌شود. این نوع کاربراتور راندمان حجمی بالایی دارد و موتور را به‌خوبی تغذیه می‌کند.

کاربراتور افقی: در این نوع کاربراتور سوخت و هوا به‌صورت افقی حرکت کرده و به همین دلیل راندمان حجمی کمتری نسبت از کاربراتور نوع نزولی دارد اما در عوض کاربراتور افقی فضای کمتری را زیر کاپوت خودرو اشغال می‌کنند.

بر اساس ونتوری

• ونتوری ثابت
• ونتوری متغیر

کاربراتور ونتوری ثابت: در این نوع کاربراتور جریان هوای عبوری از ونتوری خلأ نسبی یا مکشی ایجاد می‌کند که سبب تخلیه سوخت از نازل می‌شود.

کاربراتور ونتوری متغیر: در این نوع کاربراتور با تغییر شرایط پیشرانهٔ خودرو سطح مؤثر ونتوری هم تغییر می‌کند.

بر اساس تعداد دهانه

• یک دهانه
• دو دهانه
• چهار دهانه

کاربراتور یک دهانه: کاربراتور یک دهانه فقط یک ونتوری، یک پیالهٔ بنزین و یک ژیگلور دارند.

کاربراتور دو دهانه: این کاربراتور دو ونتوری، یک پیاله بنزین مشترک و دو ژیگلور دارد و اساساً دو کاربراتور تک دهانه‌ای است که در یک مجموعه قرار دارند. در این نوع کاربراتور، از دهانهٔ دوم به دو روش مختلف استفاده می‌شود. در یک نوع، هردو دهانه به‌طور هم‌زمان کار می‌کنند و هرکدام نیمی از سیلندرها را تغذیه می‌کنند اما در نوع دیگر، دهانهٔ اول سوخت همهٔ سیلندرها را تأمین می‌کند و زمانی که دریچهٔ گاز بیشتر باز شود، دهانهٔ دوم هم وارد عمل می‌شود تا نیاز بیشتر موتور به سوخت و هوا را تأمین کند و عملکرد موتور در دورهای متوسط به بالا بهتر شود. در کاربراتورهای دو دهانه روش دوم متداول‌تر است.

کاربراتور چهار دهانه: این درواقع دو کاربراتور دو دهانه است که در یک مجموعه جمع شده‌اند. این نوع کاربراتور به‌صورت مرحله‌ای عمل می‌کند. در مرحله اول، سیستم مانند یک کاربراتور دو دهانه کار می‌کند. این یعنی ابتدا فقط دو دهانهٔ کاربراتور فعالیت می‌کنند و سپس با فشار بیشتر پدال گاز، دو دهانهٔ بعدی هم وارد عمل می‌شود تا سوخت و هوای اضافی موردنیاز برای شتاب گرفتن را فراهم کنند.

در بیشتر موتورهای کوچک از کاربراتور یک دهانه استفاده می‌شود اما موتورهای بزرگ‌تر به کاربراتورهای دو یا چهار دهانه مجهز می‌شوند. این کار راندمان حجمی را افزایش می‌دهد که این افزایش در دورهای بالا از اهمیت زیادی برخوردار است.

تفاوت کاربراتور و انژکتور

با پیشرفت تکنولوژی، خودروسازان سراغ شیوهٔ تزریق سوخت برای سوخت‌رسانی به موتور رفتند که در ایران با نام سیستم انژکتوری شناخته می‌شود. برخلاف کاربراتور که اساساً از خلأ برای کشیدن سوخت به داخل محفظهٔ احتراق موتور استفاده می‌کند، انژکتور بخشی از یک سیستم کامپیوتری است که طبق دستور ECU، سوخت را به‌صورت اسپری یا پودر شده در فواصل زمانی معین به داخل محفظه احتراق می‌پاشد؛ بنابراین، در موتورهای انژکتوری تزریق سوخت به موتور بسیار دقیق‌تر صورت می‌گیرد. انژکتور در کنار تنظیم دقیق میزان و فشار پاشش سوخت، به کاهش مصرف سوخت، استارت بهتر خودرو در هوای سرد، کاهش میزان آلایندگی خودرو و بالا رفتن راندمان موتور هم کمک می‌کند. سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری بسته به نوع، سوخت را در منیفولد هوا، پشت سوپاپ هوا و یا مستقیماً داخل سیلندر می‌پاشد.

آفرود همواره یکی از پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی مربوط به خودروها بوده و هست. به همین دلیل خودروسازان سعی می‌کنند هر ساله امکانات جدید آفرودی به خودروهایشان اضافه کنند یا حداقل اقدام به ارتقا همان سیستم‌های قبلی کنند.

چرخش تانکی

چرخش تانکی یک ویژگی آفرودی نسبتا جدید در خودروهاست که برای اولین بار توسط کمپانی ریویان استفاده شد. همانطور که از نامش هم مشخص است هنگام فعال بودن این ویژگی خودرو این امکان را دارد که تقریبا با شعاع گردش صفر، به طور درجا ۳۶۰ درجه بچرخد. این ویژگی فقط در خودرهای برقی در دسترس است چون باید هر یک از چرخ‌ها مجهز به یک موتور مستقل باشند تا بتوانند به صورت درجا دور بزنند. البته چرخش تانکی فقط در خودروهای گران قیمت استفاده می‌شود و به هیچ عنوان آپشن ارزانی نیست.

جالب است بدانید در برخی از خودرهای افرودی مانند لکسوس LX570 از سیستمی استفاده شده تا شعاع گردش را در معابر آفرودی کوچک و تنگ کاهش دهد. البته تکنولوژی استفاده شده برای این ویژگی بسیار ابتدایی و ساده است.

قفل دیفرانسیل (دفلاک)

برخلاف مورد قبلی، قفل دیفرانسیل یکی از قدیمی‌ترین آپشن‌هایی است که در خودروهای آفرودی استفاده می‌شود. قدمت استفاده از قفل دیفرانسیل به دهه‌ها قبل برمی‌گردد. به جرعت می‌توان گفت این سیستم مهم‌ترین و حیاتی‌ترین نیاز یک خودروی آفرودی است. در واقع اگر یک خودروی آفرودی مجهز به این سیستم نباشد عملا تفاوتی با یک خودروی غیر آفرودی ندارد!

اگر بخواهیم به طور کوتاه به بررسی عملکرد این سیستم بپردازیم باید بگوییم در خودروهای عادی که دیفرانسیل معمولی دارند زمانی که یکی از چرخ‌ها از زمین جدا می‌شوند انتقال نیرو به چرخ روی زمین متوقف و تمام نیرو به چرخ روی هوا منتقل می‌شود. در نقطه مقابل خودروهایی که مجهز به سامانه قفل دیفرانسیل هستند عملکرد کاملا متفاوتی دارند! یعنی زمانی که ناهمواری‌های زمین باعث سه چرخ یا دو چرخ شدن خودرو شود انتقال نیرو فقط به چرخ‌های روی زمین صورت می‌پذیرد و به چرخ‌های روی هوا هیچ گشتاوری نمی‌رسد.

کرال کنترل

کرال کنترل یا همان کنترل خزش یکی زیباترین و جالب‌ترین امکانات آفرودی خودرهاست. این سیستم در کمپانی‌های مختلف نام‌های متفاوتی دارد. برای مثال فورد این ویژگی را با نام تریل کنترل معرفی می‌کند. اگر بخواهیم خیلی ساده عملکرد این سیستم را توضیح بدهیم باید بگوییم زمانی که از کرال کنترل استفاده می‌کنید مانند این است که کروزکنترلی مخصوص معابر آفرودی فعال کرده‌اید!

زمانی که کرال کنترل وارد مدار می‌شود تمام کنترل خودرو به جز فرمان توسط همین سیستم انجام می‌شود. این سیستم با توجه به میزان لغزندگی، جنس و شیب جاده، خودرو را به بهترین نحو کنترل می‌کند تا در معابر سخت و ناهموار خودرو بتواند با بهترین کشش به راه خود ادامه دهد. البته کرال کنترل معمولی خودرو را با سرعت‌های بسیار پایین (معمولی کمتر از ۸ کیلومتر بر ساعت) می‌راند.

کنترل سرعت در سرپایینی

سیستم کنترل سرعت در سرپایینی در خودروهای آفرودی یکی از اجزای و نسبتا مهم و پیچیده در این خودروها است. این سیستم‌ها به طور عمده برای کنترل سرعت و جلوگیری از لغزش در شرایط مختلف مانند مسیرهای کوهستانی، مسیرهای آبیاری شده و مواد لغزنده مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله تکنولوژی‌های استفاده شده در این سیستم‌ها می‌توان به ABS (سیستم ترمز ضد قفل)، Traction Control (کنترل چرخش)، Electronic Stability Control (کنترل پایداری الکترونیکی) و Hill Descent Control (کنترل سرعت در سرپایینی) اشاره کرد.

سیستم کنترل سرعت در سرپایینی (Hill Descent Control) به خودرو کمک می‌کند تا به طور خودکار و کنترل شده در مسیرهای زمینی شیب‌دار و ناهموار، سرعت مناسب حفظ کند. این سیستم با استفاده از سنسورها و فناوری‌های الکترونیکی، فشار بر ترمز را تنظیم می‌کند تا از لغزش جلوگیری کند و خودرو را به طور کنترل شده به پایین ببرد.

دنده کمک

دنده کمک یکی دیگر از کاربردی‌ترین امکاناتی است که یک خودروی افرود می‌تواند به آن مجهز باشد. ترانسفر کیس یا همان گیربکس کمکی یک نوع گیربکس کوچک‌تر و ساده‌تر از گیربکس اصلی خودرو است که معمولا کمی جلوتر از گیربکس اصلی خودرو قرار می‌گیرد. زمانی که شما خودرو را بر روی دنده کمک قرار می‌دهید دنده‌ای سنگین‌تر از دنده یک بر مدار انتقال قدرت قرار می‌گیرد. واضح است هنگامی که با دنده سنگین حرکت می‌کنید سرعت خودرو بسیار پایین‌تر و در عوض دور موتور و گشتاور بالاتر می‌رود.

تا یکی دو دهه قبل خودروسازان یک لیور دنده کوچک‌ کنار دسته دنده اصلی قرار می‌دادند تا امکان کنترل دنده سنگین فراهم باشد. اما امروزه چند دکمه کوچک جای آن دسته دنده قدیمی را گرفته.

ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که در مسیری کوهستانی در حال سواری با خانواده یا دوستان خود باشید و با شروع سربالایی، ماشین شتاب خود را از دست بدهد. صرف نظر از توان تولیدی پایین خودروی سواری داخلی و وزن احتمالی بالای سرنشینان که می‌تواند منجر به کاهش شتاب خودرو شود، دلایل منطقی و حتی جدی دیگری وجود دارند که می‌توانند نشان‌دهنده مشکلاتی اساسی در خودروی شما باشند 

علت کاهش شتاب خودرو

کاهش شتاب لزوما در سربالایی‌ها رخ نداده و ممکن است هر لحظه‌ای گریبان‌گیرتان شود. بنابراین پیش از وقوع سانحه‌ای جبران‌ناپذیر، بهتر است به فکر رفع مشکلات احتمالی ایجادکننده این نقیصه باشیم. در ادامه دلایل اصلی محتمل که منجربه کاهش شتاب خودرو خواهند شد را بررسی خواهیم کرد:

ایراد فیلتر هوا

تقریبا تمام خودروهای داخلی درون‌سوز هستند و برای حرکت کردن به سوزاندن سوخت درون موتور خود نیاز دارند. فرایند احتراق سوخت در محفظه سیلندر هم به دو جزء اصلی یعنی سوخت و هوا نیازمند است که یکی از باک خودرو و دیگری از ورودی هوای جلوی ماشین تامین می‌شود. مسلماً هوا در هر منطقه‌ای کیفیت لازم برای ایجاد احتراق را ندارد پس مهندسان خودروسازی، فیلترهایی را سر راه آن قرار داده‌اند تا کیفیت هوای ورودی را افزایش دهند.

حال تصور کنید که فیلتر هوای خودرو در درازمدت با غبار پوشیده شود یا به هر دلیلی کارایی خود را از دست بدهد. دیگر خبری از هوای تازه برای موتور نیست و درنتیجه، احتراق به‌خوبی انجام نمی‌شود و شتاب خودرو افت خواهد کرد. به‌طور معمول، فیلترهای هوا باید پس از ۵ هزار کیلومتر استفاده، تعویض شوند. ناکارامدی این بخش پیامدهایی چون مصرف بیشتر سوخت، کاهش شتاب و روشن شدن چراغ چک خودرو را به همراه خواهد داشت.

نقص سیستم جرقه‌زنی

تا الان کمی درباره اهمیت احتراق درست در موتور خودرو صحبت کردیم اما باز هم جا دارد خاطرنشان کنیم که زمانبندی و کیفیت مواد به‌کاررفته در احتراق، بر بسیاری از فاکتورهای عملکردی خودرو تاثیر می‌گذارد؛ شتاب‌گیری هم از این قاعده مستثنا نیست. یکی از مهم‌ترین اجزای سیستم احتراق، شمع‌های خودرو به شمار می‌روند که وظیفه آتش‌افروزی مخلوط سوخت و هوای درون سیلندر فشرده‌شده را برعهده دارند.

فرسودگی شمع‌ها و خرابی آن یک عامل رایج برای کاهش شتاب خودرو به شمار می‌رود. خوردگی سر شمع و لبه‌های آن می‌تواند کیفیت احتراق موتور را تحت تاثیر قرار داده و نهایتاً از شتاب خودرو بکاهد. ترجیح آن است که پس از پیمودن ۲۰ هزار کیلومتر، شمع‌ها تعویض شوند. دیگر اجزای سیستم جرقه‌زنی مانند سیم‌پیچ‌ها، کوئل و… نیز می‌توانند در احتراق به‌موقع و مناسب خلل ایجاد کرده و نهایتا خودروی شما را کندتر کنند.

کثیفی انژکتور سوخت‌رسان نیز می‌تواند توازن سوخت و هوا را در موتور برهم زند. تاکید می‌کنیم که هر عاملی که باعث ایجاد اخلال در نسبت هوا به سوخت و احتراق کامل شود.

عدم سرویس به موقع روغن موتور

کثیفی روغن موتور و افزایش گرانروی آن به مرور زمان می‌تواند تاثیر منفی روی عملکرد خودروی شما داشته باشد. به زبان ساده، هر چه از عمر مفید روغن موتور خودروتان بگذرد، غلظت آن بیشتر شده و عمل روانکاری اجزایی چون میل‌لنگ، میل بادامک و… را با کیفیت کمتری انجام می‌دهد. نتیجه این اتفاق، فشار بیش‌از اندازه روی اجزای موتور و افت توان آن است. برای مواجه نشدن با این مورد بهتر است به سرویس‌های دوره‌ای خودروی خود توجه ویژه‌ای داشته باشید.

اشکال در پمپ بنزین

بنزین سوخت اصلی هر خودروی امروزی در کشورمان به شمار می‌رود پس وظیفه پمپ ارسال این سوخت به موتور، حیاتی و مهم تلقی می‌شود. نقص در این پمپ به‌خاطر تاثیر منفی که روی موتور می‌گذارد از شتاب خودرو کاسته و عملکرد کلی آن را با ضعف همراه می‌کند. برای جلوگیری از این عارضه، بهتر است هیچ‌گاه بنزین خودروی خود را تا آخرین قطره مصرف نکنید و پیش از رسیدن آن به یک‌چهارم حجم باک، دوباره آن را پر کنید.

نقص سیستم اگزوز و کاتالیزور

موتورهای درونسوز به این صورت کار می‌کنند که باید مقداری هوا را به داخل بکشند و پس از استفاده از آن برای احتراق کامل، باقی‌مانده ترکیب دودی را به بیرون پرتاب کنند. در راه خروج این گازهای باقی‌مانده از احتراق، مبدل کاتالیست وجود دارد که ممکن است به مرور زمان، دچار گرفتگی شده و فرایند خروج گازها را با مشکل مواجه کند. پیامد خرابی این بخش یا گرفتگی آن هم کاهش شتاب خودرو خواهد بود.

ضعیف شدن رینگ کمپرس

کمپرس روی سیلندر به رینگ‌هایی مجهز شده است که درصورت شل شدن آن‌ها و ضعف در آب‌بندی، چگالی مخلوط سوخت و هوا درون سیلندر کمتر می‌شود و قدرت انفجار کاهش خواهد یافت. نتیجه کاهش انفجار درون سیلندر، تولید قدرت کمتر توسط موتور است. کم‌شدن توان موتور هم قاعدتا ضعف عملکرد و کاهش شتاب را با خود به‌همراه خواهد داشت.

نه‌تنها رینگ کمپرس که هرگونه لقی در سوپاپ‌ها و آب‌بندی نبودن بخش‌های داخلی موتور می‌تواند منجربه افت توان موتور یا حتی سوختن ناقص سوخت خواهد شد.

خرابی دیسک و صفحه

سیستم جعبه‌دنده یکی از ارکان اصلی کنترل سرعت و شتاب خودرو به شمار می‌رود. کلاچ به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین اجزای سیستم یادشده تاثیر فراوانی در شتاب خودرو دارد. گاه در اخبار دیده می‌شود که یک خودروساز با بهینه‌سازی کلاچ خودروی تازه‌اش شتاب بیشتری را برای خریداران آن مدل فراهم می‌آورد. حال اگر کلاچ بیش از اندازه یا به شکل نادرست مورداستفاده قرار گیرد، مستهلک شده و دیگر اصطکاک کافی میان چرخ طیار آن و گیربکس جهت انتقال نیرو وجود نخواهد داشت.

این نقص می‌تواند انرژی زیادی را از موتور خودرو بگیرد و پیش از آنکه قدرت به محور چرخ منتقل شود، از آن بکاهد.

مشکل سنسور دریچه گاز

حسگر دریچه گاز، TPS، روی دریچه گاز خودرو و نزدیک استپر نصب شده و پاشش سوخت را با میزان فشار پار روی پدال گاز تنظیم می‌کند. قابل تصور است که با ایجاد مشکل در این عضو کوچک ترکیب و نسبت هوا به سوخت برای حدود مختلف فرمان راننده تغییر خواهد کرد و خودرو دیگر شتاب سابق را نخواهد داشت.

برای رفع کاهش شتاب خودرو چه کارهایی باید انجام داد؟

نخست می‌توانید توجه خود را روی سرویس‌های دوره‌ای خودروی خود کنید تا مشکلی برای اجزای داخلی موتور پیش نیاید. درصورتی که خودروی شما سالخورده محسوب می‌شود، حتماً قطعات موتوری آن را نزد یک متخصص مکانیک بررسی کنید تا از سلامت و کارایی درست آن‌ها اطمینان حاصل شود. تمیز نگه داشتن بخش‌های داخلی موتور هم به اندازه تمیزی بخش‌های ظاهری مهم است و باید به‌عنوان مالک، توجه ویژه‌ای به این بخش داشته باشید..

علت کم شدن شتاب و قدرت خودرو چیست؟

به‌صورت کلی، نقص موتوری و برهم خوردن عملیات سوختن کامل سوخت می‌تواند منجربه تولید توان کمتر توسط موتور شود. توان کمتر در محفظه احتراق سرانجام قدرت کمتری را در اختیار راننده قرار می‌دهد و شتاب خودرو کاهش می‌یابد. دلیل دیگر این امر هم می‌تواند نقص کلاچ باشد که در خودروهای دنده‌ای بیشتر روی می‌دهد پس اگر مالک چنین خودرویی هستید، بهتر است الگوی راننده مناسبی را اتخاذ کنید تا نیازی به تعویض زودهنگام قطعات گیربکس نداشته باشید.