All Categories
    View My Stats
    Filters
    Preferences
    جستجو
    خبرخوان

    نوشته های بلاگ  "1403"  از "فروردین"

    0 تفاوت شمع تک پلاتین و شمع دو پلاتین-کدوم رو بخریم؟

    شمع خودرو (SPRAK PLUG) یکی از قطعات اصلی موتور خودرو می‌باشد و تاثیر مستقیمی بر کیفیت احتراق موتور دارد.

    وظیفه شمع این است که یک جرقه با کیفیت در محفظه احتراق تولید کند تا مخلوط سوخت و هوا ی متراکم در داخل سیلندر به خوبی منفجر شود و در نتیجه انرژی آزاد شده از این انفجار به پیستون و شاتون و… انتقال می‌یابد و به انرژی حرکت دورانی موتور تبدیل می‌شود.

    شمع های خودرو تنوع بسیار بالایی دارند. از نظر جنس، مقاومت الکتریکی، مقاومت در برابر حرارت، انتقال حرارت و…. که همه این ها مشخصاتی است که در قالب کد بر روی شمع خودرو نوشته می‌شود و شما می‌توانید با توجه مشخصاتی که در دفترچه راهنمای خودرو شما درج شده است برای انتخاب شمع مناسب اقدام کنید.

    توجه داشته باشید که انتخاب شمع اشتباه ممکن است که کارکرد خودرو شما را مختل کند به عنوان مثال اگر موتور خودرو شما دارای تراکم بالایی باشد و شرکت خودروساز شمع سرد را برای استفاده در این موتور پیشنهاد کرده است و شما به اشتباه شمع گرم بر روی خودرو نصب کنید باعث ناک زدن موتور شده و باعث کم شدن طول عمر موتور خودرو شما می‌شود.

     

    شمع فابریک خودرو دوگانه سوز چیست؟

    خودرو های دوگانه سوز به دو دسته کارگاهی و شرکتی تقسیم می‌شوند. دوگانه سوز کارگاهی یا به اصطلاح تعمیرکاران دوگانه دستی که بیرون از شرکت تولید کننده خودرو دوگانه سوز شده و ابتدا تکسوز بوده است. خودرو های دوگانه شرکتی خودرو هایی هستند که از همان ابتدا دوگانه سوز بودند و خود شرکت خودرو ساز لوازم و کیت گاز سوز خودرو را نصب کرده است و اگر دقت کرده باشید خودر شرکت خودرو ساز خودرو دوگانه سوز را که گاز طبیعی می‌سوزاند با شمع تک پلاتین روانه بازار می‌کند. و برای سرویس و یا گارانتی هم اگر به نمایندگی های مجاز شرکت رجوع کنید شمع فابریک را برای خودرو شما در نظر می‌گیرند.

     

    جرقه شمع دوپلاتین قوی تر است یا تک پلاتین؟

    کیفیت جرقه به عوامل بسیاری بستگی دارد اما در صورتی که تمام مشخصات فنی یک شمع دو پلاتین و شمع تک پلاتین از نظر مقاومت و حرارت یکسان باشند و ولتاژ تغذیه مشابه را دارا باشند جرقه ای مشابه یکدیگر دارند و پلاتین اضافی شمع دو پلاتین باعث افزایش جرقه و یا جرقه قوی تر نمی‌شود.

    تفاوت شمع تک پلاتین و شمع دو پلاتین چیست؟

    تمام متریالی که در شمع دو پلاتین استفاده می‌شود در شمع تک پلاتین هم استفاده شده است و از نظر مواد اولیه تفاوتی نسبت به یکدیگر ندارند. همانطور که شمع تک پلاتین سرد و گرم داریم شمع دو پلاتین سرد و گرم هم وجود دارد و این به طراحی شمع بازمی‌گردد. شمع تک پلاتین و شمع دو پلاتین از نظر کیفیت جرقه هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و تنها تفاوت شمع تک پلاتین و شمع دو پلاتین در عمر بدون سرویس آنها می‌باشد.

    هر شمع دارای یک عمر مفید می باشد و در طی این عمر مفید باید شمع توسط تعمیرکار در کیلومتر های معیین سرویس شود در این سرویس گپ و یا فاصله بین دو الکترود شمع تنظیم می‌شود. شمع های خودرو در اثر کارکرد الکترود مرکزی آن دچار خوردگی می‌شود و فاصله ی بین دو الکترود زیاد می‌شود شمع های دو پلاتین چون از دو پلاتین منفی استفاده می‌کنند برای هر بار جرقه زدن الکترود مثبت به الکترود منفی نزدیکتر جرقه می‌زند و این عمل باعث می‌شود که کارکرد بدون سرویس بیشتری را نسبت به شمع های تک پلاتین رقم بزند.

     

    آیا شمع های دوپلاتین همزمان دو جرقه می‌زنند؟

    تعداد پلاتین های شمع خودرو به تعداد جرقه های آن ارتباطی ندارد همینطور هم شمع دو پلاتین به صورت همزمان دو جرقه را اعمال نمی کند. در حقیقت الکتریسته از هر مسیری که راحت تر بتواند عبور کند را انتخاب می‌کند در شمع های دو پلاتین هم این گفته صدق می‌کند و هر بار جرقه با یکی از پلاتین های نزدیکتر زده می‌شود هر زمان که پلاتین نزدیکتر خورده شد پس به نسبت پلاتین دوم دورتر شده و دیگر جرقه نمی‌زند و حالا جرقه با پلاتین دوم که نزدیک تر می‌باشد اتفاق می‌افتد.

    شمع تک پلاتین و دو پلاتین چی بخریم؟

    شرکت ثمین خودرو پویا SKP در حوزه تامین لوازم یدکی خودرو فعالیت دارد که انواع شمع های مورد استفاده در خودرو های ایرانی را به فرایند تولید رسانده است. شما می‌توانید با توجه به نیاز خود و با مطالعه دفترچه راهنمای خودرو و تطبیق کد فنی آن به راحتی نمونه SKP آن را تهیه کنید تا با خیالی آسوده رانندگی کنید. کد حرارتی نوشته شده بر روی شمع های SKP با کد شمع های شرکت بوش BOSCH یکسان می‌باشد تا شما بتوانید به راحتی شمع خودرو خود را از SKP تهیه کنید.

    0 آموزش مرحله ‌به ‌مرحله رگلاژ درب خودرو

    حتما برای شما اتفاق افتاده که بعد از سوار شدن به ماشین مجبور باشید چند بار در را محکم ببندید اما با این وجود باز هم در بسته نشود. تفاوتی ندارد سوار تاکسی شده باشید یا خودرو برای خودتان باشد؛ بد بسته‌شدن درب خودرو هر فردی را کلافه می‌کند. در این نوشتار قصد داریم دلایل محکم بسته شدن و نحوه رگلاژ درب خودرو را به زبانی ساده آموزش دهیم.

     

     

    نحوه رگلاژ درب خودرو

    فرآیند رگلاژ کار نسبتا ساده‌ای است و تنها نیاز به مهارت‌های اولیه و آشنایی با کارهای فنی دارد. هزینه رگلاژ درب خودرو بالا نیست و برای جلوگیری از محکم بسته شدن درب خودرو تنها به یک سری ابزارآلات مانند آچار، انبردست و پیچ‌گوشتی دارید. با این وجود، اگر هیچ سررشته‌ای در این زمینه ندارید، این کار را به یک تعمیرکار مجرب واگذار کنید. پس اگر بسته شدن‌ ناقص درب ماشین شما را کلافه کرده است، در ادامه با ما همراه باشید.

    بازکردن پیچ‌های درب جهت دسترسی به اجزای داخلی

    تفاوتی ندارد قصد رگلاژ درب پراید را داشته باشید یا رگلاژ درب ۴۰۵؛ فرآیند سختی را در پیش روی خود ندارید. ابتدا پیچ‌های درب خودرو را به کمک پیچ گوشتی باز کنید تا دسترسی به اجزای داخلی سیستم درب داشته باشید. سپس روکش روی درب را بردارید.

    بررسی اجزای داخلی درب خودرو

    پس از باز کردن روکش در، به سراغ کلیه قطعات داخلی سیستم مکانیکی درب ماشین شامل فنر، قلاب‌ها، درزگیرها و میله‌های داخلی بروید. اگر هرکدام از قطعات داخلی آسیب دیده بود، آن‌ها را تعمیر یا تعویض کنید. هرچند بهتر است که به جای تعمیر، قطعه مورد نظر را تعویض کنید. یکی از اصلی‌ترین عوامل ناقص بسته شدن در، قلاب نگهدارنده قفل است. به همین دلیل درصورت جابه‌جا شدن قلاب، به کمک بکس شارژی 8907  رونیکس آن را در جای خود قرار داده و محکم کنید.

    روغن‌کاری قفل درب خودرو

    در صورتی که قفل در به خوبی باز و بسته نمی‌شود، نیازی به بیرون آوردن روکش درب خودرو نیست. تنها کافی است به قفل گریس یا روغن بزنید. این کار ساده‌ترین مرحله رگلاژ درب خودرو است و باعث حرکت روان‌تر قفل‌ در می‌شود.

    چهار دلیل بد بسته شدن درب خودرو

    باز و بسته‌شدن درب خودرو به صورت مکانیکی انجام می‌شود. در حقیقت بعد از گرفتن دستگیره در، تعدادی میله و سیم جابه‌جا می‌شوند تا ضامن رها و درب خودرو باز شود. هر ایراد کوچکی در این سیستم می‌تواند باعث بد بسته‌شدن درب‌ خودرو شود. در ادامه به چهار دلیل عمده بد بسته‌شدن درب خودروها می‌پردازیم:

    • تغییر شکل میله‌های داخلی
    • مستهلک شدن فنر و قلاب‌های داخلی
    • فرسوده شدن درزگیرهای در ماشین
    • افتادگی درها به دلیل باز و بسته‌شدن مکرر یا فشار بیش از حد
    • وشتار رونیکس دلایل بد بسته شدن درب ماشین را بررسی و نحوه رفع آن را آموزش دادیم. همان‌طور که مشاهده کردید رگلاژ درب خودرو به مهارت آن‌چنانی نیاز ندارد و برای انجام این کار تنها به ابزار درست نیاز است. اگر برای تعمیر خودروی خود نیاز به ابزار داشتید، رونیکس را انتخاب کنید؛ ابزارآلات رونیکس با تنوع بی‌نظیر و کیفیت بالای خود همراه همیشگی شما در تعمیرات خودرو خواهد بود. آیا تجربه رگلاژ کردن ماشین خود را داشتید؟ شما برای رگلاژ درب خودرو چه روش دیگری را پیشنهاد می‌دهید؟ نظرات و سوالات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

      ویژگی پیچ های درب خودرو :

      “مهمترین ویژگی های پیچ های خودرویی

      • دارای استحکام بالا و دوام قابل قبول
      • قابل تولید در شکل های متنوع و اندازه های دقیق
      • استفاده از متریال گوناگون در ساخت مانند آهن، فولاد، استیل و…
      • دارای استاندارد های جهانی تولید
      • آبکاری تخصصی
      • دارای مقاومت بالا در برابر خوردگی و زنگ”
    0 هنگام ترکیدن لاستیک چه کنیم؟

    تردیدی نیست که ترکیدن لاستیک بالاترین رتبه را در لیست ترس‌های هر راننده‌ای دارد. متاسفانه ترکیدن لاستیک باعث می‌شود، که کنترل اتومبیل به طور کامل از دست راننده خارج شود. اگرچه این اتفاق همیشه هم قرار نیست شما را به‌ دردسر بیندازد، اما امکان دارد برای هر راننده‌ای پیش بیاید.

     

    علت و جلوگیری از ترکیدن لاستیک

    نیازی به گفتن نیست که لاستیک ماشین نقش مهمی در عملکرد آن دارد. ۴ لاستیک موجود در انتهای محورهای خودرو شما، تنها قطعاتی هستند که تماس بین ماشین و سطح جاده را حفظ می‌کنند. حال وضعیتی را تصور کنید که در آن شما با یک سرعت ثابت رانندگی می‌کنید و لاستیک منفجر می‌شود. مورد بعدی که اتفاق می‎افتد، کنترل ماشین کاملا از دست شما خارج می‌شود و ترس همه وجود شما را فرا می‌گیرد. در این شرایط هیچکس نمی‌داند که آیا با این وضعیت خودرو از جاده منحرف می‌شود؟ یا به صورت مستقیم در جاده به جلو می‌رود؟

    در صورت مواجه شدن با ترکیدگی لاستیک احتمالا چنین سناریویی و یا مشابه آن پیش خواهد آمد. ترکیدگی لاستیک به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد و متاسفانه پتانسیل بالایی برای منجر شدن به حوادث فاجعه‌بار را دارد. در این قسمت از مقاله رینگو علت‌های ترکیدگی لاستیک را بررسی می‌کنیم و اقداماتی که برای جلوگیری از آن می‌توانید، انجام دهید را بیان می‌کنیم.

    چرا ترکیدن لاستیک اتفاق می‌افتد؟

    به طور کلی ترکیدگی لاستیک به علت از دست دادن سریع هوای تحت فشار اتفاق می‌افتد. هنگامی که نظم تایر برهم بخورد، قادر به نگه داشتن تمام هوای داخل لاستیک را ندارد. زیاد شدن فشار هوای داخل لاستیک به سرعت باعث انفجار و آسیب شدید به سطح لاستیک می‌شود. بیاید دلایل و چرایی ترکیدن لاستیک را بررسی کنیم:

    دلایل ترکیدن لاستیک

     جاده ناهموار

    رانندگی در جاده‌هایی که دست‌انداز، چاله دارند. باعث می‌شود هنگام برخورد لاستیک با آن‌ها و یا گاهی اشیاء تیزی که ممکن است در جاده وجود داشته باشد با ضربه بر سطح تایر باعث ایجاد بریدگی در آن و خارج شدن هوای داخل لاستیک می‌شود و در نتیجه ترکیدن لاستیک رخ می‌دهد.

    دمای بالا

    رانندگی در تابستان و یا در مناطق گرمسیری به طور کلی دشمن همه قسمت‌های ماشین و به خصوص لاستیک است. تجمع بیش از حد گرما در روی بدنه لاستیک و یا درون آن باعث تحریک لاستیک و ترکیدن آن می‌شود.

    اگر درس علوم را به خاطر داشته باشید، دما رابطه مستقیمی با فشار دارد. افزایش دما باعث تحت فشار قرار گرفتن لاستیک و انبساط آن می‌شود. در کنار آن، اصطکاکی که بین لاستیک و جاده ایجاد وجود دارد، باعث گرم شدن بدنه بیرونی لاستیک و ساییدگی آن می‌شود. همچنین مهم است که لاستیک شما قدیمی نباشد. به طور کلی قدیمی بودن لاستیک و رانندگی در هوای گرم خطر ترکیدن لاستیک خودرو را چندبرابر افزایش می‌دهد.

    کم باد بودن لاستیک

    شایع ترین علت ترکیدگی لاستیک، فشار نامناسب هوا در تایر است. لاستیک‌ها کم باد به علت کم باد بودن اصطکاک بیش‌تری با سطح جاده دارند و  گرمای بیش از حدی داخل آن جمع می‌شود. افزایش گرمای ناشی از کم باد بود لاستیک بسیار خطرناک‌تر از رانندگی در یک روز گرم تابستانی است و خطر ترکیدگی لاستیک خودرو به خاطر کم باد بودن لاستیک بسیار بیش‌تر است.

    سرعت بالا

    هر تایرهای موجود در بازار با توجه به مواد و ساخت آن‌ها تا یک حداکثر سرعت مجازی را می‌توانند تحمل کنند. وقتی سرعت از آن فراتر برود قادر به کنترل سطح اصکاک نبوده و خیلی زود تسلیم می‌شوند. در این‌جا علت ترکیدگی لاستیک بیش‌تر از یک عامل است، گرمای تولید شده از اصطکاک همراه با محدودیت‌های ساختاری که در لاستیک وجود دارد.

    بار بیش از حد ماشین

    اضافه بار و سنگین کردن صندوق عقب ماشین یکی دیگر از موارد خطر ترکیدن لاستیک خودرو است. اضافه بار در اتومیل شما به طور مستقیم فشار و بار اضافی را در قسمت پایین، یعنی لاستیک‌ها منتقل می‌کند و منجر به خم شدن دیواره‌های کناری لاستیک می‌شود.

     

    جلوگیری از ترکیدن لاستیک

    • از سالم بودن لاستیک، شکل و وضعیت آن مطمئن شوید. با تایرهای کم باد رانندگی نکنید. متأسفانه علت ۷۵درصد ترکیدگی‌های لاستیک به‌خاطر رانندگی با تایرهای کم باد است. باد لاستیک‌های خودرو قبل از رانندگی و صبح اول وقت هنگامی‌که لاستیک‌ها خنک هستند، چک کنید.
    • روی هر تایر اطلاعات لاستیک و عمر مفید آن نوشته شده است. در حالت ایده‌آل عمق آج‌های روی لاستیک باید ۱٫۵ میلی‌متر باشد. در صورت استهلاک لاستیک این مقدار کاهش می‌یابد و در چنین شرایطی هرچه زودتر باید لاستیک را عوض کنید. تا زمانی که این لاستیک بر روی اتومبیل شما قرار دارد، ترجیحاً با سرعت کمتری رانندگی کنید.
    • مراقب شرایط آب‌وهوایی و نوسانات دما باشید. فشار لاستیک خودرو با افزایش گرما افزایش و با کاهش دما کاهش می‌یابد. فشار ایده‌آل لاستیک در دفترچه راهنمای خودرو نوشته شده است، برطبق آن از لاستیک محافظت کنید.
    • همیشه با سرعت مطمئن حرکت کنید. هرچه سرعت شما کمتر باشد، در زمان ترکیدگی لاستیک احتمال سالم ماندن بیش‌تر است. اگر ترکیدگی لاستیک در سرعت ۸۰ الی ۹۰ کیلومتر بر سرعت رخ دهد، به‌اندازه زمانی که سرعت شما ۱۳۰ الی ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت است، خطرآفرین نخواهد بود.
    • از لاستیک‌های تیوبلس استفاده کنید. در تایرهای قدیمی به‌خاطر استفاده از تیوب احتمال ترکیدگی لاستیک بیش‌تر وجود دارد. تایرهای تیوبلس این روزها به‌وفور در بازار پیدا می‌شود. زیرا در تولید و ساخت خودروهای جدید از آن‌ها استفاده می‌شود.
    • اگر خودروی شما دچار پنچری می‌شود، حتماً به متخصص مکانیک مراجعه کنید و سرسری آن را پنچرگیری نکنید. چون همین بی‌توجهی در آینده‌ای نه‌چندان دور دردسرساز می‌شود.
    • رانندگی دمای لاستیک‌ها را بالا می‌برد. به همین دلیل توصیه می‌شود: که بعد از ۹۰ الی ۱۲۰ دقیقه رانندگی در جاده، کنار بزنید و استراحت کنید. در طی این استراحت لاستیک‌های خودرو را چک کنید. همچنین در این فرصت لاستیک‌ها، ترمز و کلاچ و موتور خودرو خنک می‌شود.
    • لاستیک‌های خودرو هر هفته و یا هر دوهفته یک‌بار چک کنید و اگر دچار مشکلی (پنچری، بریدگی، پارگی) شده است، آن را تعمیر کنید.
    • ترجیحاً تایرهای دست‌دوم نخرید و یا تایرهای قدیمی را تعمیر و استفاده نکنید. این کار ریسک زیادی دارد و باعث به خطر انداختن سلامتی خانواده به هنگام سفر می‌شود.
    • هم‌تراز بودن چرخ‌های خودرو را بررسی کنید. گاهی به دلیل افتادن در حفره یا چاله و یا ضربه ناگهانی به خودرو هم‌ترازی چرخ‌های خودرو برهم می‌خورد. هم‌تراز نبودن چرخ‌های خودرو می‌تواند آسیب زیادی به خودرو وارد کند، حتماً آن‌ها را چک کنید. همچنین می‌توانید از دفترچه راهنمای خودرو کمک بگیرید و آن را بررسی کنید. اما پیشنهاد می‌کنیم به نمایندگی مجاز خودرو برای چک کردن آن مراجعه کنید.

    باید و نبایدهای بعد از ترکیدن لاستیک

    باید و نبایدهایی در زمان ترکیدگی یا پنچری لاستیک در سرعت بالا وجود دارد که باید رعایت این نکات می‌توانید خطرات ناشی از ترکیدن لاستیک را به حداقل برسانید.

    هدایت فرمان

    اولین قدمی که هنگام ترکیدن لاستیک راننده باید انجام دهید، حفظ خونسردی و آرامش است. سپس فرمان را با دو دست محکم نگه دارید و با تمرکز به مسیر مقابل فکر کنید. اگر فقط یکی از دست‌هایتان به فرمان باشد، احتمال کنترل خودرو در این شرایط بسیار دشوار است. با محکم نگه داشتن فرمان از منحرف شدن خودرو جلوگیری می‌کنید. بزرگ‌ترین اشتباه چرخاندن فرمان به سمت دیگر است، که شرایط را برای چپ شدن و منحرف شدن ماشین مهیا می‌کند.

    ترمز نگیرید!

    هرگز در این شرایط ترمز نگیرید. البته با توجه به عملکرد مغز ما، عمل کردن به این حرف تا حدودی مشکل است. اما اگر لاستیک جلوی خودروی شما آسیب دیده باشد، با ترمز گرفتن ناگهانی تمام فشار حرکتی و میزان وزن خودرو بر روی چرخ‌های جلو وارد می‌شود. در این شرایط ممکن است، خودرو به سمت چرخی که لاستیک آن ترکیده است منحرف شود و در اثر برخورد لبه چرخ با آسفالت خودرو چپ شود.

    گاز بدهید

    در صورت ترکیدن تایر شما باید سرعت کنونی خودرو را حفظ کنید. فشاری که ترکیدن یک لاستیک به ماشین وارد می‌کند، باعث کاهش سرعت خودرو می‌شود. در نتیجه شما نباید پای خود را ازروی پدال گاز بردارید؛ در این شرایط باید پای شما روی پدال گاز باشد و آن کاهش سرعت را جبران کنید، تا تعادل ماشین حفظ شود. البته دقت کنید زیاد هم پدال گاز را فشار ندهید و حالت متعادلی را برای گاز دادن در نظر بگیرید، تا شرایط بدتر نشود.

    توقف خودرو

    باید بگذارید خودرو به‌آرامی سرعتش کم شود و به حالت توقف در بیاید. وقتی سرعت خودرو کم شد، در صورت لزوم ترمز بگیرید و راهنما بزنید و کنار جاده توقف کنید. حتی اگر با رینگ خالی رانندگی می‌کنید، این کار بهتر از ایستادن در جاده است. چون امکان دارد خودروهای دیگر از پشت سر با شما برخورد کنند و تصادف رخ بدهد.

    کدام لاستیک خودرو ترکیده است؟

    اگر در هنگام ترکیدن لاستیک خودرو به سمت چپ یا راست کشیده می‌شود و یا سنگین شده است. به معنای این است که یکی از لاستیک‌های جلو ترکیده است. در این شرایط خودرو به همان سمتی که لاستیک ترکیده است کشیده می‌شود.

    اگر خودروی شما پس از ترکیدن حرکات مارپیچی دارد، یکی از لاستیک‌های رینگ عقب خودرو ترکیده است. هرکدام از لاستیک‌های خودرو که ترکیده باشد، شما نباید به ناگهان ترمز بگیرید چون این کار باعث معلق زدن خودرو می‌شود.

    همیشه این نکته را در نظر داشته باشید که وقتی لاستیک خودرو می‌ترکد، خودروی شما به‌جای چهار نقطه تماس با سطح جاده، سه‌نقطه تماس دارد و تعادل آن مانند شرایط عادی نیست و باید از گاز دادن زیاد و یا ترمز گرفتن و… اجتناب کنید و شرایط خودرو را به طور ناگهانی تغییر ندهید.

    معاینه فنی خودرو را جدی بگیرید!

    برای حفظ آرامش زندگی و خانواده قبل از سفر کردن، برای معاینه لاستیک‌های خودرو به متخصص مکانیک مراجعه کنید. لاستیک‌ها پس از مدتی حالت اولیه خود را از دست می‌دهند و مستهلک می‌شوند. کم باد بودن، تمام شدن عمر لاستیک و یا ساییدگی آن را جدی بگیرید و قبل از این‌که این مشکلات باعث ایجاد حادثه شود به آن رسیدگی کنید.

    0 همه‌چیز درباره بریدن سیم کلاچ ماشین؛ از نشانه‌ها و دلایل تا راهکارها

    بریدن سیم کلاچ ماشین یکی از دردسرهایی است که هر راننده‌ای ممکن است با آن مواجه شود. بریده شدن سیم کلاچ، مشکلات جدی مانند جا نرفتن دنده، استارت نخوردن ماشین و بسیاری موارد دیگر را سبب می‌شود. اگر شما هم با این مشکل روبه‌رو شده‌اید، حتماً تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید. در ادامه علل، علائم و راهکارهای مربوط به بریدن سیم کلاچ را به‌طور کامل بررسی خواهیم کرد.

    سیم کلاچ و کاربرد آن در خودرو

    سیم کلاچ یک کابل فلزی است که از گیربکس تا پدال کلاچ کشیده شده است. این سیم از یک طرف، مستقیماً به پدال کلاچ متصل است و از طرف دیگر به اهرمی که در جعبه دنده تعبیه شده، وصل می‌شود و حرکت چرخشی موتور را به تایرها منتقل می‌کند. سیم کلاچ همچنین امکان تعویض دنده در خودروهای دنده‌ای را فراهم می‌کند.

    سیم کلاچ درون یک غلاف پلاستیکی قرار دارد. وقتی که پای خود را بر روی پدال کلاچ قرار می‌دهید، سیم در داخل این غلاف پلاستیکی کشیده می‌شود و به‌سمت عقب می‌رود. انتهای این سیم به یک اهرم در سیستم کلاچ متصل است. به همین دلیل کشیده شدن آن باعث می‌شود که اصطلاحاً خودرو خلاص شود. وقتی خودرو خلاص شد، می‌توانید دنده را عوض کنید.

    علائم خرابی سیم کلاچ

    سیم کلاچ مانند هر قطعه دیگری در خودرو، در معرض خرابی قرار دارد. از آنجاکه سیم کلاچ در یک فرآیند کاملاً مکانیکی درگیر است، احتمال خرابی آن اتفاقاً زیاد هم هست. خرابی سیم کلاچ اغلب اوقات به‌وضوح هنگام تعویض دنده‌ قابل تشخیص است. برخی از مهم‌ترین نشانه‌های خرابی سیم کلاچ عبارت‌اند از:

    ۱. سُر خوردن یا پایین گرفتن کلاچ

    اولین مشکلی که احتمالاً هنگام خرابی سیم کلاچ با آن روبه‌رو خواهید شد، سُر خوردن کلاچ به‌خصوص هنگام شتاب‌گیری است. این مشکل به‌طور خاص هنگام رانندگی در سربالایی یا هنگام حمل بارهای سنگین خود را نشان می‌دهد.

    اگر کلاچ به‌خوبی عمل نمی‌کند و باید پای خود را بیش‌ازحد روی پدال فشار دهید تا عمل کند، اصطلاحاً می‌گویند کلاچ پایین می‌گیرد.

    در این وضعیت دور موتور افزایش می‌یابد، اما سرعت خودرو بیشتر نمی‌شود. سُر خوردن کلاچ باعث ایجاد گرمای بیش‌ازحد در سایر قطعات و خرابی آن‌ها می‌شود. اگر این مشکل را نادیده بگیرید، نهایتاً خودرو دچار وضعیتی می‌شود که هیچ حرکتی به جلو یا عقب نخواهد داشت.

    ۲. بالا گرفتن کلاچ

    هنگامی که سیم کلاچ در آستانه بریدن یا پارگی قرار داشته باشد، پدال کلاچ آهسته بالا می‌رود. به‌عبارتی وقتی کلاچ را رها کردید، برای اینکه بتوانید دوباره پدال را فشار دهید، باید با پا دوباره آن را به طرف بالا بکشید. در این شرایط اصطلاحاً می‌گویند کلاچ بالا می‌گیرد.

    ۳. شُل شدن کلاچ

    کلاچ به‌خودی‌خود سیستم سفتی است و گرفتنش به نیرو نیاز دارد. میزان نیروی موردنیاز مخصوصاً در ماشین‌های قدیمی که کلاچ سفت‌تری دارند، بیشتر است.

    اگر هنگام فشردن پدال کلاچ احساس کردید که کلاچ بسیار نرم‌تر از حد معمول است و با کمترین فشار به‌سمت پایین می‌رود، اصطلاحاً می‌گویند کلاچ شل شده است. در این وضعیت، باید سیستم کلاچ و سیم آن را بررسی کنید.

    ۴. مشکل در تعویض دنده

    اگر کلاچ و گیربکس سالم باشند، دنده به‌راحتی تعویض می‌شود و جا می‌رود. اما اگر کلاچ مشکل داشته باشد، با فشار دادن پدال کلاچ، ماشین کامل خلاص نمی‌شود و دنده به‌سختی جا می‌رود. این مشکل هنگام تعویض همه دنده‌ها اتفاق می‌افتد. پس اگر متوجه این موضوع شدید، زمان آن رسیده که کلاچ را بررسی کنید.

    ۵. صدا دادن کلاچ هنگام فشار دادن پدال

    اگر هنگام فشار دادن کلاچ صدای خُرد شدن چیزی را شنیدید، احتمالاً صفحه کلاچ یا یاتاقان دچار مشکل شده است. یاتاقان قطعه‌ای است که دیسک و صفحه کلاچ را فشار می‌دهد تا کلاچ آزاد شود. اگر صدایی که می‌شنوید از سمت کلاچ می‌آید، احتمالاً قسمتی در آن شل شده است و باید سیستم کلاچ را بررسی کنید

    ۶. سفت شدن کلاچ

    اگر پدال کلاچ سفت شد، یعنی دیسک و صفحه کلاچ یا سیم آن مشکل پیدا کرده است. سیم کلاچ به‌دلایل متعددی همچون آلودگی، خشک شدن یا گره خوردن، ممکن است گیر کند و نتواند به‌راحتی درون غلاف حرکت کند. به همین دلیل برای فشار دادن پدال کلاچ باید فشار بیشتری وارد کنید. در این حالت پدال کلاچ به‌سختی بالا و پایین می‌رود.

    ۷. کار نکردن کلاچ

    یکی دیگر از مشکلات محتمل در سیستم کلاچ، کار نکردن آن است. در این حالت کلاچ اصلاً کار نمی‌کند و اصطلاحاً می‌گویند کلاچ خالی شده یا خالی کرده است.

    ۸. لرزش خودرو

    یکی دیگر از نشانه‌های خرابی سیستم کلاچ این است که پس از رها کردن پدال آن، سیستم کلاچ همچنان درگیر می‌ماند. این وضعیت با لرزش خودرو همراه است.

    دلایل پارگی سیم کلاچ

    سیم کلاچ ممکن است به دلایل مختلفی سفت، شل یا پاره شود. اگر دلایل بروز این مشکلات را بشناسید، تا حد زیادی می‌توانید از وقوع آن‌ها جلوگیری کنید یا قبل از جدی‌تر شدن مشکل دنبال راه چاره باشید.

    برخی از دلایل رایجی که منجر به بریدن سیم کلاچ می‌شوند، عبارت‌اند از:

    ۱. بی‌کیفیت بودن سیم کلاچ

    یکی از دلایل رایج پارگی سیم کلاچ، ضعیف بودن، استاندارد نبودن و حتی نامناسب بودن جنس آلیاژ سیم کلاچ است. در این حالت سیم کلاچ اگر تحت فشار و اصطکاک قرار بگیرد، ساییده و پاره می‌شود.

    ۲. استفاده بیش‌ازحد از کلاچ

    شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که عادت دارید در حین رانندگی همواره پای خود را روی پدال کلاچ نگه دارید یا پدال را در حالت نیمه‌فشرده نگه دارید یا حتی مرتب از پدال کلاچ استفاده کنید. در این شرایط سیم کلاچ همیشه تحت فشار است و فرصت نمی‌کند به حالت اولیه برگردد. در درازمدت، این کارها باعث می‌شوند که سیم کلاچ پوسیده و درنهایت پاره شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که هنگام رانندگی پای خود را مدام روی پدال کلاچ نگه ندارید.

    ۳. اختلاف دمای زیاد

    درصورتی‌که خودرو مرتب در معرض سرد و گرم شدن قرار بگیرد، سیم کلاچ مدام منقبض و منبسط می‌شود. هرقدر اختلاف دماها بیشتر باشد، این شرایط حادتر هم می‌شود. در دمای بالا سیم کلاچ بسیار نرم می‌شود؛ درنتیجه تغییر شکل می‌دهد و نهایتاً از حالت استاندارد خارج می‌شود. در این شرایط احتمال بریدن سیم کلاچ و حتی خرابی کل سیستم آن هم وجود دارد. در دمای پایین هم سیم کلاچ ممکن است انعطاف خود را از دست بدهد و خشک شود. در این حالت کلاچ به‌درستی عمل نمی‌کند و‌ احتمال بریده شدن سیم آن وجود دارد.

    ۴. کثیف شدن غلاف سیم کلاچ

    سیم کلاچ ممکن است به دلایل مختلفی مانند گرد و غبار، ریخته‌شدن روغن و … کثیف شود. این آلودگی‌ها به دو شکل می‌توانند سبب اختلال در عملکرد سیم کلاچ شوند: کاهش اصطکاک یا افزایش مقاومت سیم کلاچ در داخل غلاف. در هر دو صورت، سیم کلاچ نمی‌تواند نیروی لازم برای تعویض دنده را به‌خوبی فراهم کند. به همین دلیل رفته‌رفته پوسیده و پاره می‌شود.

    ۵. خشک شدن سیم کلاچ

    درصورتی‌که سیم کلاچ را به‌موقع تعویض نکنید، کم‌کم انعطاف خود را از دست می‌دهد، خشک می‌شود و نمی‌تواند به‌راحتی درون غلاف حرکت کند. درنتیجه تعویض دنده به‌سختی صورت می‌گیرد. اگر این وضعیت به همین شکل ادامه پیدا کند، نهایتاً سیم کلاچ دچار بریدگی می‌شود.

    ۶. خم شدن سیم کلاچ

    سیم کلاچ به چند دلیل از جمله نصب نادرست یا تصادف، ممکن است خم شود و تغییرشکل بدهد. در این حالت معمولاً طول سیم کلاچ کاهش می‌یابد و به‌دلیل خمیدگی، نمی‌تواند به‌راحتی درون غلاف حرکت کند. در این شرایط احتمال بریدگی سیم کلاچ بسیار زیاد است.

    ۷. رانندگی در مناطق ناهموار

    یکی از دلایل اصلی پارگی سیم کلاچ، رانندگی طولانی‌مدت در جاده‌هایی است که پستی و بلندی‌ زیادی دارند. رانندگی در این جاده‌ها باعث می‌شود که کلاچ تحت فشار زیادی قرار بگیرد و در مواردی حتی سیم آن هم بریده می‌شود. اگر مجبورید در این جاده‌ها رانندگی کنید، باید سیستم کلاچ را به‌صورت دوره‌ای بررسی کنید.

    ۸. خرابی صفحه کلاچ

    صفحه کلاچ یکی از قطعات اصلی خودرو است که در سرویس‌های دوره‌ای خودرو حتماً باید بررسی شود. هرگونه مشکلی در این صفحه باعث خرابی سیم کلاچ می‌شود. خرابی صفحه آن‌قدر جدی است که بعد از مدت کوتاهی منجر به پارگی سیم کلاچ می‌شود.

    راهکارهای مواجه با خرابی سیم کلاچ

    اگر متوجه شدید که سیم کلاچ دچار مشکل شده است، نگران نباشید. دو راهکار برای رفع آن وجود دارد که بسته به شرایط خودرو، می‌توانید یکی از آن‌ها را انجام دهید:

    ۱. تنظیم یا رگلاژ کردن سیم کلاچ

    وقتی سیم کلاچ دچار مشکل شد، اولین کاری که باید بکنید این است که سیم کلاچ را رگلاژ کنید. برخی از مشکلاتی که قبلاً درباره آن‌ها صحبت کردیم، با رگلاژ سیم کلاچ حل می‌شوند.

    رگلاژ کردن سیم کلاچ کار آن‌چنان سختی نیست و اگر کمی با خودرو آشنا باشید، می‌توانید خودتان این کار را انجام دهید. برای این کار، گام‌های زیر را طی کنید:

    1.       سیم کلاچ را پیدا کنید.
    2.       در انتهای سیم کلاپچ، دو مهره وجود دارد. با جابه‌جا کردن این مهره‌ها، طول سیم را کم و زیاد کنید تا بسته به شرایط، پدال کلاچ تنظیم شود.

    ۲. تعویض سیم کلاچ

    توجه کنید که همه مشکلات مربوط به سیم کلاچ را نمی‌توانید با رگلاژ کردن برطرف کنید. در موارد زیر، تعویض سیم کلاچ تنها راه‌حل است:

    • خشک شدن بیش‌ازحد سیم کلاچ
    • بریده شدن سیم کلاچ
    • رشته‌رشته شدن سیم کلاچ
    • پاره شده غلاف پلاستیکی
    • تاب برداشتن سیم کلاچ

    اگر سیم کلاچ پاره شد، چطور رانندگی کنیم؟

    همان‌طور که می‌دانید بدون کلاچ گرفتن و تعویض دنده، امکان حرکت خودرو وجود ندارد. اگر حین رانندگی متوجه شدید که سیم کلاچ پاره شده است، بهترین کار این است که با مراکز امداد خودرو تماس بگیرید تا خودرو را تا نزدیک‌ترین تعمیرگاه بکسل کنند. اما اگر به هر دلیلی این کار ممکن نبود، باید چه کنید؟!

    ابتدا خونسردی خود را حفظ کنید و سپس کارهای زیر را انجام دهید:

    1.       ماشین را به کنار جاده هدایت و آن را خاموش کنید.
    2.       ماشین را در دنده ۱ بگذارید.
    3.       پای خود را بر روی پدال گاز بگذارید و کمی فشار دهید.
    4.       حال استارت بزنید. با این کار ماشین روشن می‌شود ولی یک پرش ناگهانی به جلو خواهد داشت. پس آمادگی این را داشته باشید که بتوانید خودرو را کنترل کنید.
    5.       با همان دنده یک شروع به حرکت کنید و فشار روی پدال گاز را کم‌کم زیاد کنید تا وضعیت خودرو به ثبات برسد.
    6.        پس از مدتی کم‌کم دنده را سبک‌تر کنید تا به مقصد برسید.

    حین انجام این کار به موارد زیر دقت کنید:

    1.       توجه کنید که با ترمز کردن، خودرو خاموش می‌شود و باید همه این مراحل را از اول انجام دهید. پس سعی کنید تا جای ممکن سرعت خود را طوری کنترل کنید که نیازی به ترمز کردن نداشته باشید.
    2.       اگر فاصله شما تا تعمیرگاه کم است: صبور باشید و با همان دنده ۱ به مسیر خود ادامه دهید.
    3.       اگر فاصله شما تا تعمیرگاه زیاد است و نیاز به تغییر دنده هست، در هنگام تعویض دنده باید پای خود را از روی گاز بردارید تا فشار موتور بر روی گیربکس کم شود و سپس دنده را تغییر دهید. پس از عوض کردن دنده، پدال گاز را بیشتر فشار دهید. احتمال اینکه با این کار صدای قیژقیژ بشنوید وجود دارد اما جای نگرانی نیست. چندبار انجام دادن این کار مشکل زیادی به‌وجود نمی‌آورد.
    4.       قبل از تعویض دنده به دنده‌های سبک‌تر (بالاتر)، باید سرعت خودرو را تا حد امکان بالا ببرید تا به‌محض برداشتن پا از روی گاز، به‌راحتی دنده بالاتر برود. درباره تعویض دنده به دنده‌های سنگین‌تر (پایین‌تر) هم همین است؛ یعنی باید سرعت ماشین را قبل از تعویض دنده تا حد ممکن پایین بیاورید.

    سخن آخر

    سیم کلاچ یکی از قطعات مهم خودرو است که حرکت روان وسیله نقلیه را ممکن می‌کند. این سیم ساده اما مهم به شما این امکان را می‌دهد که انتقال نیرو را کنترل کنید و بدون هیچ‌گونه تداخلی در حرکت خودرو، دنده‌ را عوض کنید. اگر در هنگام رانندگی و وقتی خواستید دنده عوض کنید، متوجه مشکلی شدید یا صداهای عجیب‌وغریبی از ماشین خود شنیدید، فوراً وسیله نقلیه خود را به کمک یک مکانیک متخصص بررسی کنید. پس از تشخیص مشکل و قبل از اینکه آسیب بیشتری رخ دهد، در صورت لزوم قطعات معیوب را تعویض کنید. برای اینکه کمتر در چنین شرایطی قرار بگیرید، توصیه می‌شود تمام قسمت‌های خودرو به‌خصوص سیستم کلاچ و سیم کلاچ را به‌طور مرتب بررسی کنید. تعمیر و نگهداری دوره‌ای خودرو سبب می‌شود که حین رانندگی اطمینان خاطر بیشتری داشته باشید.

    0 آموزش هواگیری رادیاتور خودرو در ۵ گام ساده

    هوای حبس‌شده در رادیاتور، دشمن سیستم خنک‌کاری خودرو است. وجود حباب‌های هوا در رادیاتور باعث کاهش کارایی، داغ شدن بیش‌ازحد و استهلاک زودهنگام موتور خودرو می‌شود. همراه‌مان بمانید؛ در این مطلب، علائم هوا گرفتن رادیاتور خودرو و روش هواگیری آن را مرحله به‌مرحله بررسی می‌کنیم.

    رادیاتور خودرو چیست و چه نقشی در خودرو دارد؟

    رادیاتور برای بسیاری از افراد نامِ آشنایی است، اما ممکن است از هدف و اهمیت آن بی‌خبر باشند. به زبان ساده، رادیاتور جزء اصلی سیستم خنک‌کننده خودرو است که دمای موتور خودرو را تنظیم و از داغ شدن بیش‌ازحد آن جلوگیری می‌کند.

    موتور خودرو با سوزاندن سوخت و تولید انرژی، خودرو را به حرکت درمی‌آورد. سوختن سوخت و حرکت قطعات، گرمای زیادی را در سراسر موتور ایجاد می‌کند. دفع این گرما هنگام کارکرد موتور ضروری است؛ چراکه می‌تواند به آسیب جدی منجر شود. حذف این گرمای تولیدشده و خنک کردن موتور، کاری است که رادیاتور خودرو انجام می‌دهد.

    رادیاتور چگونه خنک کردن موتور کمک می‌کند؟

    رادیاتور بخشی از سیستم خنک‌کننده موتور است که از مایع خنک‌کننده، شلنگ‌هایی برای گردش آن، فن و ترموستاتی برای کنترل دمای مایع خنک‌کننده تشکیل شده است. مایع خنک‌کننده از طریق شلنگ‌ها از رادیاتور، به‌سمت موتور حرکت می‌کند تا گرمای اضافی موتور را جذب کند و سپس به رادیاتور برمی‌گردد. این مایع داغ از باله‌های فلزی نازک عبور می‌کند تا گرما از مایع به هوای بیرون منتقل شود. هوای خنک برای کمک به این فرآیند از طریق جلوپنجره خودرو وارد رادیاتور می‌شود و هنگامی که خودرو در حال حرکت نیست، مانند زمانی که در ترافیک هستید، فن سیستم به کاهش دما و خارج کردن هوای داغ از خودرو کمک می‌کند. مایع خنک‌کننده پس از عبور از رادیاتور، دوباره در موتور به گردش در می‌آید. این چرخه تبادل گرما به‌طور مداوم برای حفظ دمای کارکرد مناسب و جلوگیری از داغ شدن بیش‌ازحد موتور تکرار می‌شود.

    هواگیری رادیاتور خودرو یعنی چه؟

    هواگیری رادیاتور خودرو به معنی خارج کردن حباب‌های هوای گیرافتاده در سیستم خنک‌کننده است.

    گفتیم که سیستم خنک‌کننده خودرو، مایع خنک‌کننده را در رادیاتور و بلوک موتور به گردش در می‌آورد تا از داغ شدن بیش‌ازحد آن جلوگیری کند. در طی این فرایند، گاهی حباب‌های هوا به سیستم خنک‌کننده وارد می‌شوند. وجود این حباب‌های هوا باعث می‌شود دما بالا برود و به موتور آسیب برسد.

    هوا به‌خصوص زمانی که سطح مایع خنک‌کننده خیلی کم است یا اخیراً آن را خالی کرده‌اید، می‌تواند وارد رادیاتور خودرو شود. برای خارج کردن هوا، هواگیری رادیاتور ضروری است

    علائم هوا گرفتن رادیاتور خودرو

    نشانه‌هایی وجود دارند که با مشاهده آن‌ها می‌توانید بفهمید که آیا سیستم خنک‌کننده خودرو هوا گرفته است یا نه. یکی از نشانه‌های بارز این مشکل، گرم شدن بیش‌ازحد موتور خودرو است که ممکن است به‌دلیل نشتی داخلی یا خرابی ترموستات باشد. علائم دیگر عبارتند از:

    • صداهای غیرعادی از داخل موتور (مانند ضربه زدن یا صدای ناک زدن خودرو
    • نشتی قابل‌مشاهده در اطراف شلنگ‌ها یا واشرها
    • خروج دود سفید اگزوز هنگام کار کردن درجا یا رانندگی آرام

    مراحل هواگیری رادیاتور خودرو

    ۱. آماده‌سازی

    • ماشین را در جای مناسبی پارک و خاموش کنید.
    • مدتی صبر کنید تا کاملا سرد شود.

    ۲. پیدا کردن محل پیچ‌های هواگیری

    در سمت چپ و راست ترموستات دو پیچ هواگیری وجود دارد. این پیچ‌ها دو درپوش کوچک برنجی و پلاستیکی هستند که برای هواگیری باید باز شوند.

    اگر بعد از بالا زدن کاپوت متوجه شدید شلنگی آسیب دیده است، آن را به‌همراه واشرها تعویض کنید.

    ۳. شروع فرآیند هواگیری

    اولین قدم برای هواگیری سیستم خنک‌کننده، باز کردن درپوش رادیاتور و پیچ‌های هواگیری است. سپس باید مایع خنک‌کننده را در مخزن رادیاتور بریزید. این کار را آن‌قدر ادامه دهید تا جریان مایع خنک‌کننده که از دو پیچ هواگیری خارج می‌شود، یکنواخت شود و مطمئن شوید هوای محبوس به‌طور کامل خارج شده است.

    ۴. اطمینان از خروج کامل هوا

    برای اطمینان از خارج شدن تمام هوا از سیستم خنک‌کننده، می‌توانید پیچ‌های هواگیری را ببندید اما درپوش رادیاتور را باز نگه دارید. موتور را به‌مدت ۱ دقیقه روشن کنید تا اگر احیانا هنوز هم هوایی داخل رادیاتور محبوس مانده، خارج شود.

    بهتر است قبل از داغ شدن آب رادیاتور، حتما درپوش آن را ببندید.

    برای هواگیری رادیاتور خودرو همچنین می‌توانید ماشین خود را نزد متخصص خودرو ببرید و از او بخواهید هوا را از رادیاتور خودرو خارج کند. اگر زیاد از ماشین سردرنمی‌آورید یا به هر دلیلی ترجیح می‌دهید خودتان رادیاتور را هواگیری نکنید، مراجعه به متخصص بهترین گزینه است.

    ۵. بررسی سیستم بعد از هواگیری

    پس از هواگیری سیستم، دمای موتور خودرو را بررسی کنید. اگر هنوز خیلی بالاست، احتمالا نشان‌دهنده این است که فرایند هواگیری به‌خوبی انجام نشده است و هوا همچنان در سیستم خنک‌کننده گیر کرده است.

    اگر سطح مایع خنک‌کننده کم است، کمی مایع به مخزن اضافه کنید تا به سطح مناسب برسد.

    علت هوا گرفتن رادیاتور

    چند دلیل احتمالی برای وجود هوا در سیستم خنک‌کننده وجود دارد:

    • معیوب بودن درپوش رادیاتور: درپوش سالم، از ورود هوا به سیستم خنک‌کننده جلوگیری می‌کند. خرابی درپوش باعث خروج مایع خنک‌کننده و ورود هوا به داخل سیستم می‌شود.
    • ترکیدن واشر سرسیلندر: این اتفاق باعث نشت گازهای احتراق به مجرای آب (محل عبور مایع خنک‌کننده) می‌شود و هوا را وارد سیستم خنک‌کننده می‌کند.
    • نشتی در شلنگ رادیاتور: وجود سوراخ یا پارگی در شلنگ باعث ورود هوا به سیستم خنک‌کننده می‌شود.
    • نشتی در شیر کنترل بخاری: خرابی این شیر هم می‌تواند باعث ورود هوا به سیستم شود.
    • پر کردن یا شست‌وشوی نادرست سیستم خنک‌کننده: اگر هوا در حین پر کردن یا شست‌وشو وارد سیستم شود، در آن حبس می‌شود

    سؤالات متداول

    ۱. چرا وجود هوا در سیستم خنک‌کننده مشکل‌ساز است؟

    هوای گیرکرده در سیستم خنک‌کننده می‌تواند گردش مناسب مایع را مختل کند و منجر به گرم شدن بیش‌ازحد موتور شود که نتیجه آن، آسیب احتمالی به اجزای موتور است.

    ۲. هوا چگونه وارد سیستم خنک‌کننده می‌شود؟

    هوا می‌تواند در حین تعویض مایع خنک‌کننده و تعمیرات یا به‌دلیل فرسودگی شلنگ‌ها وارد سیستم شود. همچنین در صورت کاهش قابل‌توجه سطح مایع خنک‌کننده، هوا می‌تواند وارد آب شود.

    ۳. علائم وجود هوا در سیستم خنک‌کننده چیست؟

    علائم وجود هوا در سیستم خنک‌کننده عبارتند از: افزایش دمای موتور، نشتی مایع خنک‌کننده، صدای حباب از رادیاتور و کاهش خروج گرما از بخاری.

    ۴. هواگیری رادیاتور خودرو چقدر طول می‌کشد؟

    فرآیند هواگیری رادیاتور تنها چند دقیقه طول می‌کشد.

    0 مهم ترین قطعات خودرو

    خودرو به عنوان یک وسیله مکانیکی دارای صدها قطعه ریز و درشت است که هر یک از این قطعات، وظیفه خاصی در به‌ حرکت درآوردن وسیله نقلیه یا فراهم‌کردن آسایش و ایمنی سرنشینان آن دارد. بنابراین شناخت قطعات خودرویی، عملکرد و علائم خرابی آن‌ها کمک بسیار زیادی به شما در نگهداری صحیح از وسیله نقلیه‌تان خواهد کرد. در واقع با آشنایی با قطعه‌های مذکور، شما می‌توانید تا حدودی تعمیرکار ماشین خود باشید و زبان خودروی خود را بهتر متوجه شوید.

    کمپرسور کولر

    اگر کولر ماشین شما به درستی کار نمی‌کند، در اولین قدم باید مدار آن را چک کنید تا از وجود یا عدم وجود نشتی در آن مطلع شوید؛ در صورتی که هیچ نشتی در مدار وجود نداشته باشد، در قدم بعدی باید سراغ کمپرسور آن بروید.

    یکی از اساسی‌ترین ایراداتی که سیستم خنک‌کننده خودرو با آن مواجه می‌شود، مربوط به کمپرسور است. این قطعه شامل یک کلاچ است که متناسب با نیاز کولر منجر به فعالیت کمپرسور یا غیر فعال شدن آن می‌شود؛ بنابراین در صورتی که کلاچ به درستی کار نکند یا هر یک از قطعات آن، دچار مشکلات جدی شود؛ کمپرسور دچار افت فشار شده و در نهایت کولر دیگر کار نخواهد کرد.

    پلوس

    پلوس یکی از مهمترین قطعات خودرویی است که وظیفه انتقال نیرو از سمت دیفرانسیل به چرخ‌ها را برعهده دارد. رایج‌ترین ایراد در پلوس مربوط به پارگی گردگیرهای موجود در آن است. گردگیر قطعه‌ای به شکل قیف در انتهای پلوس است که مانع برخورد عامل‌های آلاینده همچون گرد و خاک با سر پلوس می‌شود؛ به طور طبیعی پاره‌شدن گردگیرها منجر به آلودگی قطعه و در نهایت خرابی آن می‌شود.

    توصیه ما به شما این است که با هر بار مراجعه برای سرویس خودرو از تعمیرکار بخواهید تا حتما وضعیت گردگیر و سر پلوس را کنترل کند و در صورت نیاز، نسبت به تعویض آن اقدام کند.

    توجه داشته باشید که شنیدن صدای تق تق هنگام دور زدن با انواع وسیله نقلیه همچون حکایت از خرابی پلوس دارد. برای اطمینان از اینکه کدام سر پلوس دچار ایراد شده، فرمان را تا آخر به هر دو سمت بچرخانید؛ اگر در هر سمت یا هر دو طرف صدای تق تق شنیدید، سر پلوس در آن سمت خراب شده است.

    منبع اگزوز

    شاید بسیاری فکر کنند که منبع اگزوز، تنها برای خروج دود موجود در خودرو کاربرد دارد؛ اما مهمترین وظیفه این قطعه خودرویی، کاهش صدای بسیار بلند تولید شده در موتور است. توجه داشته باشید که گاهی جوشکاری نادرست و عدم آب‌بندی آن منجر به خروج صدا از ماشین و شنیدن صدای نامناسبی می‌شود.

    ترموستات

    ترموستات به عنوان یکی از مهمترین قطعات خودرویی شناخته می‌شود که درست کار نکردن آن، آسیب جدی به موتور می‌زند. وظیفه انتقال و به جریان انداختن مایع خنک کننده بین موتور و رادیاتور به عهده ترموستات است؛ زمانی که پیشرانه سرد باشد، قطعه مذکور به گرم‌کردن آن کمک می‌کند و هنگام گرم بودن موتور منجر به سرد شدن آن می‌شود. در واقع این قطعه، دمای پیشرانه را در حالت تعادل قرار می‌دهد؛ پس در صورت افزایش دمای موتور باید ترموستات را چک کنید.

    نکته: برخی از ترموستات‌های استفاده شده در خودروهای مجهزتر، برقی است.

    سلکتور تعویض دنده

    سلکتور وظیفه انتقال وضعیت درخواستی راننده (تعویض دنده) به جعبه گیربکس را برعهده دارد. درست است که با اتومات‌شدن دنده‌ها در خودروهای جدید دیگر نیازی به تعویض دنده توسط راننده نیست؛ اما برای اینکه راننده حق انتخاب داشته باشد، بیشتر سلکتورهای امروزی برای هر دو حالت دستی و اتومات تنظیم شده‌اند. سلکتورها از طریق کابل یا به صورت الکترونیکی با جعبه دنده در ارتباط هستند.

    سیبک فرمان

    سیبک وظیفه انتقال حرکات سیستم فرمان به چرخ‌های جلو را برعهده دارد. اگر هنگام رانندگی با رسیدن به دست اندازها از ماشین صدای غیرعادی و عجیبی شنیده شد، احتمالا سیبک فرمان دچار مشکل شده؛ بنابراین برای کنترل این قطعه خودرویی باید به مکانیک مراجعه کنید.

    کالیپر ترمز

    کالیپر یکی از مهم‌ترین قطعات خودرویی در سیستم ترمز است. این قطعه هنگام ترمزگیری، لنت‌های ترمز  را بر روی دیسک سوار کرده؛ سپس منجر به کاهش سرعت و در نهایت توقف ماشین می‌شود. نشت روغن ترمز از کالیپر، ایراد بسیار خطرناکی است که گاهی منجر به از کار افتادن کل سیستم ترمز می‌شود؛ از طرفی وجود هر گونه ایراد در کالیپر به مرور زمان منجر به باعث ساییدگی لنت‌ها می‌شود

    استارتر

    زمانی که کلید استارت را فشار می‌دهید، الکتروموتور استارتر فعال و در نهایت پیشرانه روشن می‌شود. در صورتی که خودرو شما استارت نخورد؛ به احتمال قوی استارتر سوخته و نیاز به تعویض دارد. توجه داشته باشید که این قطعه بسیار گران است؛ پس در نگهداری آن دقت بیشتری کنید.

    حسگر دمای آب

    حسگر دمای آب یکی از قطعات خودرویی ارزان، اما مهم است. این قطعه وظیفه نمایش دمای آب ماشین به راننده و ECU را برعهده دارد. خرابی در این سنسور منجر می‌شود که ماشین در زمانی که گرم شده؛ همچون حالت سرد، سوخت پاشی داشته باشد یا اشتباها کامپیوتر خودرو پیشرانه سرد را گرم تشخیص دهد و در نهایت به خودرو آسیب برسد.

     

    0 اصول صحیح تعویض دنده ماشین و نکاتی که باید بدانید

    زمان تعویض دنده در یک خودرو به عوامل متعددی بستگی دارد؛ مثل: نوع خودرو، سیستم گیربکس، شرایط جاده و سرعت خودرو. به‌طور کلی، بهترین زمان تعویض دنده برای خودروهای با دنده دستی به‌صورت جدول زیر است. توجه داشته باشید که این مقادیر تقریبی هستند و ممکن است در برخی خودروها و شرایط متفاوت باشند. همچنین، تجربه و میزان تسلط راننده بر خودرو هم می‌تواند در تعیین بهترین زمان تعویض دنده مؤثر باشد.

    در خودروهای دنده اتومات، عمل تعویض دنده توسط خود سیستم خودرو صورت می‌گیرد. نکته‌ای که باید بدانید این است که در زمان تعویض دنده از حالت D به R یا برعکس، باید ابتدا کامل متوقف شوید، سپس دنده را عوض کنید و گاز دهید.

    نحوه صحیح تعویض دنده

    تعویض دنده اگر نادرست انجام شود، عواقبی مانند ضعف عملکرد موتور، آسیب به گیربکس و اتلاف توان پیشرانه را به‌دنبال دارد. برای جلوگیری از این موارد، مراحل درست تعویض دنده خودرو را به‌صورت زیر در نظر داشته باشید:

    1. کلاچ را تا انتها فشار دهید. با این کار صفحه کلاچ از دیسک کلاچ جدا می‌شود و دیگر قدرت از موتور به گیربکس منتقل نمی‌شود.
    2. دنده موردنظر را انتخاب کنید. دنده‌ها معمولاً به‌صورت عمودی در گیربکس قرار دارند و با جابه‌جایی دسته دنده به بالا یا پایین، می‌توانید دنده را تغییر دهید.
    3. پس از انتخاب دنده، کلاچ را به‌تدریج رها کنید تا صفحه کلاچ مجدداً به دیسک کلاچ متصل شود و انتقال قدرت از موتور به گیربکس انجام شود.
    4. پس از تعویض دنده، به‌آرامی و پیوسته گاز دهید تا خودرو به سرعت مطلوب برسد. این کار باعث جلوگیری از سرریز شدن موتور و استفاده بهینه از سیستم انتقال قدرت خودرو می‌شود.

    سبک کردن دنده

    سبک کردن دنده که به آن «شیفتینگ سبک» یا «شیفتینگ اقتصادی» هم گفته می‌شود، یعنی رفتن به دنده‌های با شماره بالاتر؛ مثلا: از دنده ۱ به ۲، ۲ به ۳، ۳ به ۴. در حین رانندگی، باید دنده بهینه را برای سرعت و شرایط جاده انتخاب کنید. استفاده از دنده بهینه به معنای استفاده از دنده‌ای است که موتور را در بهترین وضعیت دور موتور و قدرت قرار می‌دهد.

    برای سبک کردن دنده، قبل از هرچیز باید به‌طور صحیح تشخیص دهید که آیا نیاز به تعویض دنده وجود دارد یا خیر. به‌طور کلی، در سرعت‌های پایین و وقتی موتور به حداکثر قدرت خود رسید، می‌توانید به دنده با شماره بالاتر تعویض کنید.

    روش صحیح سبک کردن دنده:

    ۱. کلاچ را تا انتها بگیرید و دنده را یک شماره افزایش دهید.

    ۲. در هنگام تعویض دنده، به‌آرامی و به‌صورت پیوسته گاز دهید تا سرعت خودرو کم‌کم افزایش یابد.

    بیش‌ازحد از دنده‌های سبک استفاده نکنید؛ چراکه ممکن است باعث کاهش قدرت و افزایش مصرف سوخت شود. 

    در چه مواقعی به دنده سبک نیاز داریم؟

    1. مسیرهای شهری
    2. ترافیک
    3. سرعت‌های پایین
    4. حرکت در مسیرهای با شیب کم

    سنگین کردن دنده

    سنگین کردن دنده یعنی رفتن به دنده‌های با شماره پایین‌تر؛ مثلا از ۳ به ۲، ۲ به ۱. با سنگین کردن دنده، نسبت گشتاور به سرعت موتور افزایش می‌یابد و موتور در دورهای گردش پایین‌تر قدرت بیشتری ارائه می‌دهد. توجه داشته باشید که سنگین کردن دنده به معنای استفاده از قدرت بیشتر موتور است و ممکن است باعث افزایش مصرف سوخت و گرم‌تر شدن موتور شود.

    روش صحیح سنگین کردن دنده:

    قبل از سنگین کردن دنده، باید به‌درستی تشخیص دهید که واقعاً به قدرت بیشتری نیاز دارید.

    • کلاچ را تا انتها بگیرید و به دنده پایین‌تر تعویض کنید.
    • با توجه به دور موتور، به میزان مناسب گاز بدهید. درصورتی‌که موتور بیشترین قدرت خود را در دورهای گردش بالا ارائه می‌دهد، می‌توانید با دادن گاز بیشتر، قدرت بیشتری را به چرخ‌ها منتقل کنید.

    در چه مواقعی به دنده سنگین نیاز داریم؟

    • وقتی دور موتور با مقدار گازی که می‌دهید، هماهنگی ندارد.
    • هنگام نزدیک شدن به پیچ و درحالی‌که سرعت‌تان بالاست.
    • هنگام حرکت در شیب‌های تند
    • وقتی بار سنگینی را در خودرو حمل می‌کنید. در این حالت، استفاده از دنده سنگین باعث می‌شود مصرف سوخت کمتر شود.

    به‌طور کلی، زمانی باید از دنده سنگین استفاده کنید که به اصطکاک بیشتری با سطح جاده نیاز دارید. 

    اشتباهات دردسرساز در تعویض دنده

    در حین تعویض دنده خودرو، ممکن است اشتباهاتی انجام شوند که می‌توانند به مشکلات و دردسرهای ناخوشایند منجر شوند. به برخی از اشتباهات رایج در تعویض دنده توجه کنید:

    1. استفاده نادرست از کلاچ که می‌تواند باعث خرابی گیربکس شود. همواره قبل از تعویض دنده، پدال کلاچ را تا انتها فشار دهید و سپس دنده را تعویض کنید.
    2. تعویض دنده در سرعت بالا که می‌تواند به جعبه‌دنده و قطعات مربوطه آسیب بزند. همیشه دنده را در سرعت مناسب تعویض کنید.
    3. تعویض دنده بدون اینکه گاز را کاملا رها کنید که ممکن است باعث آسیب به جعبه‌دنده و سیستم انتقال قدرت شود. همیشه قبل از تعویض دنده، گاز را کاملاً رها کنید.

      

    سخن آخر

    در این مطلب نحوه تعویض دنده ماشین و اصول آن را بررسی کردیم. الان باید بتوانید به‌راحتی دنده را سنگین و سبک کنید و تشخیص دهید چه زمانی نیاز است که دنده عوض شود. بسیار مهم است که بتوانید هنگام رانندگی دنده را به‌درستی عوض کنید؛ چراکه دنده خودرو مستقیما گیربکس و موتور را درگیر می‌کند. مواردی مثل استفاده نکردن از کلاچ، گاز دادن در زمان تعویض دنده و تغویض دنده در سرعت بالا، اشتباهاتی است که نباید انجام دهید.

     

    0 کدام کشورها خودروسازی دارند ؟ +(۱۰ کشور خودروساز برتر دنیا )

    امروزه که صنعت خودروسازی به‌طور فزاینده‌ای جهانی شده است، تولیدکنندگان بزرگ کارخانه‌هایشان را در بیشتر مناطق دنیا از اتیوپی گرفته تا آذربایجان و حتی مناطق دورافتاده مستقر کرده‌اند. به همین دلیل کشورهای زیادی هستند که کارخانه خودروسازی دارند؛ اما خودروهای آنها بومی نیست و تحت لیسانس یکی از کارخانه‌های بزرگ است. برخی از آنها حتی از قطعات تولیدی شرکت مادر استفاده و صرفا خودرو را مونتاژ می‌کنند.با این حال هیچ فناوری و صنعتی به‌اندازه خودروسازی با غرور و هویت ملی در ارتباط نیست. به همین دلیل است که کشورهای زیادی تلاش می‌کنند خودروهای کاملا بومی تولید کنند که از صفر تا صد ساخت خودشان باشد. برخی از کشورها مثله رومانی مالزی مراکش کرواسی برزیل بلغارستان غنا تایلند از جمله کشورهایی هستند که کمتر کسی فکر میکند که خودرو سازی داشته باشند. اما به طور کل کشورهای دارای خودروسازی درجهان را میتوان به سه دسته تقسیم کرد :

     

     _ پیشرو و پرچم داران خودروسازی دنیا :

    امریکا، ژاپن، کره، چین و اروپای غربی

    یکی از مهم‌ترین عواملی که خودروسازی در اروپای غربی، امریکای شمالی، ژاپن و کره و چین را برتر از دیگر نقاط جهان نشان می‌دهد، وجود نهادهای قدرتمند علمی دارای دپارتمان‌های تخصصی است. پنج ناحیه‌ای که نام برده شد؛ عملا تمام خودروهای مدرن جهان را طراحی می‌کنند و البته، بیشترین سود این صنعت را می‌برند.دیگر نکته‌ی مهم در مناطق طراز اول خودروسازی دنیا، هزینه‌های میلیارد دلاری برای بخش تحقیق و توسعه (R&D) است. برندهای شاخص ژاپنی، کره‌ای، آلمانی، امریکایی و چینی، بخش بزرگی از سود فروش محصولات خود را، صرف امور فنی مهندسی می‌کنند تا در آینده، مدل‌های جدیدتر با فناوری بهتر تولید کنند.

    _میانه‌روهای خودروسازی جهان:

     هند، تایلند آفریقای جنوبی برزیل و مکزیک

    در رده‌ی دوم، کشورهایی قرار دارند که می‌توانند به گروه خودروسازان طراز اول جهان، تبدیل شوند. این مناطق، برای کسب فناوری، تولید محصولات عالی و نزدیک به سطح اول دنیا، تلاش می‌کنند. هند، افریقای جنوبی، مکزیک و نواحی محدودی از امریکایی لاتین، چنین شرایطی دارند. طی ۱۰ سال آینده، احتمال زیادی وجود دارد که سرمایه‌داران بزرگ جهان و خودروسازان شناخته‌شده، قطب جدیدی در هند، افریقای جنوبی یا امریکای لاتین بسازند.هزینه‌ی مقرون‌به‌صرفه برای انرژی، احداث کارخانه و حقوق کارگر، کشورهای رده‌ی دوم را مستعد رشد در خودروسازی نشان می‌دهند. همچنین، ثبات سیاسی موجود در اروپای شرقی، هند، افریقای جنوبی و مناطقی از امریکای لاتین مثل برزیل، اطمینان خاطر لازم برای جذب سرمایه‌گذران خودرو را فراهم می‌کند.

    _ عقب‌‍مانده‌های خودروسازی دنیا:

     ایران، روسیه و افریقای مرکزی

    در بازار جهانی، کشورهایی وجود دارند که تولیدکننده‌ی خودرو و قطعات متنوع محسوب می‌شوند؛ اما از نظر دست‌یابی به فناوری مدرن بسیار ضعیف هستند. محصولات این نواحی، کیفیت بسیار پایین دارند و البته، نشانه‌هایی از پیشرفت سریع در خودروسازی این کشورها، دیده نمی‌شود.ایران، از یک سو درگیر با تحریم‌های اقتصادی گسترده است و نمی‌تواند فناوری‌های سطح اول جهان را از برندهایی درجه یک، به‌دست آورد. از سویی گیر، سرعت پیشرفت در دانش بومی خودروسازی ایران، چنان کند و ناامیدکننده پیش‌ می‌رود که می‌توان مطمئن بود، جایگاه قعر جدولی این کشور در صنعت حمل و نقل دنیا، ثابت بماند.

    دیگر کشور مهم در صنعت حمل و نقل دنیا، روسیه است. خودروسازی و قطعه‌سازی در روسیه، با جنگ اوکراین به فروپاشی گرایید. پیش‌تر، امیدهایی وجود داشت که این ناحیه، مشابه هند و برزیل، طی سال‌های آینده به کشوری صاحب فناوری در خودروسازی دنیا تبدیل شود؛ اما فرار سرمایه‌گذاران خارجی و برندهای مشهور دنیا از روسیه، شرایطی مشابه ایران برای بزرگ‌ترین کشور جهان فراهم کرد. حالا، خودروسازان چینی، از روسیه برای فروش محصولات خود استفاده می‌کنند و به‌زودی غالب کارخانه‌های روس، تبدیل به خطوط مونتاژ برای چینی‌ها می‌شوند.

    حدود ۱۰ سال پیش بسیاری از کارشناسان، امیدوار به ظهور قدرت جدید خودروسازی دنیا در ترکیه بودند؛ اما ظاهرا این رویا فاصله‌ی زیادی با تحقق دارد. فضای باز سیاسی، آنچنان که برندهای برتر دنیا انتظار داشتند، در ترکیه فراهم نشد. همچنین تورم و عدم تعادل در اقتصاد این کشور، به وضوح دیده می‌شود. مجموع این شرایط، موانعی بزرگی برای تبدیل شدن ترکیه به قطب خودروسازی در سطح اول جهان هستند؛ هرچند که این ناحیه همچون سال‌های قبل، هنوز یکی از بهترین مناطق دنیا برای قطعه‌سازی است.

    ۱. چین

    چین بیشترین تعداد خودرو در جهان را تولید می‌کند و ۲۸ درصد از کل تولید جهانی خودرو را در اختیار دارد.حتی صنایع قدرتمند خودروسازی ازجمله آمریکا و ژاپن هم از نظر میزان تولید نمی‌توانند با چین رقابت کنند. یک‌سوم تولید خودروهای سواری در جهان متعلق به چین است که تقریبا دوبرابر آمریکاست.

    ۲. ایالات متحده آمریکا

    آمریکا دومین کشور از نظر تعداد خودروهای تولیدشده در جهان است و ۱۲ درصد از سهم بازار جهانی تولید خودرو را در اختیار دارد. با اینکه ازنظر تعداد خودروهای سواری کمتر از ژاپن و آلمان است، تقریبا بیشتر از هر کشور دیگری وسایل‌نقلیه تجاری تولید می‌کند.از گذشته جنرال موتورز، کرایسلر و فورد را به‌عنوان سه قدرت بزرگ می‌شناختند و پایگاه آنها، دیترویت، به موتورسیتی (شهر وسایل‌نقلیه موتوری) معروف بود.

    ۳. ژاپن

    ژاپن با سهم ۱۰٫۵ درصد از کل تولید خودروهای جهان، رتبه سوم را در این فهرست به خود اختصاص داده است. این کشور از دهه ۱۹۶۰ که جای آلمان را گرفت، همواره یکی از سه تولیدکننده بزرگ خودرو در جهان بوده است. برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های آن یعنی هوندا و تویوتا در بورس آمریکا فهرست شده‌اند. این کشور در سال میلیون‌ها خودروی سواری و تجاری روانه بازار می‌کند.

    ۴. آلمان

    نام آلمان با چند غول بزرگ خودروسازی دنیا گره خورده است. بی‌ام‌و، فولکس واگن و دایملر به‌تنهایی بخش عظیمی از تولید خودروهای این کشور را به خود اختصاص داده‌اند. آلمان تا اواسط قرن بیستم جزو سه تولیدکننده برتر خودرو در جهان بود، تا اینکه ژاپن از آن سبقت گرفت و رتبه چهارم به آلمان رسید. با این حال شاید با وجود شرکت‌هایی مانند بی‌ام‌و و دایملر مرسدس بنز، هیچ کشوری را ازنظر محبوبیت در خودروهای لوکس رقیب آلمان دانست. خودروسازی فولکس‌واگن هم که بزرگ‌ترین خودروسازی جهان است در این کشور قرار دارد که بازهم از برخی جهات آن را بی‌رقیب می‌کند.

    ۵. هند

    هرچند خودروهای هند در آمریکا یا اروپا شناخته‌شده نیستند، چون برای ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت خود تولید می‌کند، تعداد خودروهای تولیدی آن زیاد است. به‌طوری که آن را در جایگاه پنجم قرار داده است. تقریبا ۸۰ درصد وسایل نقلیه تولیدی این کشور را خودروهای سواری و ۲۰ درصد آنها را خودروهای تجاری تشکیل می‌دهند.

    ۶. مکزیک

    مکزیک غول صنعت خودروسازی در آمریکای لاتین است و ششمین کشوری است که بیشترین تعداد خودرو را در جهان تولید می‌کند. از این حیث حتی بالاتر از کره جنوبی قرار دارد. مکزیک جزو سریع‌ترین قطب‌های خودروسازی در جهان هم هست. به‌لطف موقعیت مکزیک به‌عنوان مقرون‌به‌صرفه‌ترین بازار کار آمریکای شمالی، تقریبا هر شرکت خودروساز بزرگ در جهان شعبه‌ای را در این کشور مستقر کرده است. بیشتر این خودروسازان صدها مدل از ماشین‌های خودشان را در کارخانه‌های مکزیک می‌سازند.

    ۷. کره جنوبی

    این کشور یکی از مهم‌ترین و پیشرفته‌ترین کشورها در صنعت خودروسازی جهانی است و صنعت خودروسازی آن جزو قوی‌ترین‌ها در آسیاست. شرکت‌های صاحب‌نامی مانند کیا، هیوندای و جنرال موتورز کره (دوو موتورز سابق) برندهای کره جنوبی هستند که بیشترین سهم از تولید خودروهای این کشور را بر عهده دارند. 

    ۸. برزیل

    رشد کلی اقتصاد برزیل باعث تقویت صنعت خودروسازی این کشور شده است، به‌طوری که بخش خودروهای تجاری سنگین و سبک آن بعد از سال‌ها رشد کردند. بیشتر برندهای بزرگ، محبوب و جهانی خودروسازی در برزیل حضور دارند و در این کشور فعالیت می‌کنند. ازآنجاکه جزو پرجمعیت‌ترین کشورهای جهان محسوب می‌شود، تقاضای زیادی برای خودرو دارد. به همین دلیل سالانه نزدیک به سه میلیون خودرو در این کشور تولید می‌شود.

    ۹. اسپانیا

    اسپانیا یکی از ۱۰ تولیدکننده برتر خودرو در جهان و دومین خودروساز بزرگ اروپاست. از برندهای داخلی این کشور می‌توان به سِـات (SEAT)، جی‌تی‌ای اسپانو (GTA Spano) و هورتان (Hurtan) اشاره کرد. با این حال، شرکت‌های خارجی ازجمله دایملر ای‌جی، رنو، فورد، نیسان و فولکس واگن نیز کارخانه‌ها و تأسیساتی در آنجا دارند.

    ۱۰. فرانسه

    فرانسه دهمین کشوری است که بیشترین خودروهای دنیا را تولید می‌کند. دو خودروساز اصلی فرانسه گروه پژو سیتروئن و رنو هستند و بیشترین سهم از خودروهای تولیدی این کشور را در اختیار دارند. حدود ۷۵ درصد از خودروهای تولیدی فرانسه در خارج از این کشور به فروش می‌رسد. ۱۰ درصد از جمعیت فرانسه به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در صنعت خودروسازی استخدام شده‌اند و از هر ۴ وسیله نقلیه‌ای که در اروپا فروخته می‌شود، حداقل یکی فرانسوی است.

     

    0 مفهوم گشتاور (Torque) در خودروها به چه معناست؟

    گشتاور میزان نیرویی است که می تواند چرخ را بچرخاند یا به عبارتی دیگر همان حسی است که هنگام فشار دادن پدال گاز شما را به صندلی خودرو می چسباند. هر چه خودرو با قدرت بیش تری شما را به صندلی بچسباند و این حس شدیدتر باشد به این معناست که آن خودرو گشتاور بیش تری دارد.

    یکی از مشخصات مهمی که در هر خودرو بسیار مورد توجه قرار می گیرد و خریداران به آن توجه می کنند مفهوم گشتاور (Torque) است. در کاتالوگ معرفی هر خودرو میزان ماکسیمم گشتاور و دوری که ماکسیمم گشتاور اتفاق می افتد، در کنار مقدار ماکسیمم توان یا اسب بخار و دوری که ماکسیمم توان اتفاق می افتد قرار می گیرد و ملاک مهمی در انتخاب خودرویی است که می خواهید خریداری کنید.

     

     

    تعریف گشتاور

    گشتاور میزان نیرویی است که می تواند چرخ را بچرخاند یا به عبارتی دیگر همان حسی است که هنگام فشار دادن پدال گاز شما را به صندلی خودرو می چسباند. هر چه خودرو با قدرت بیش تری شما را به صندلی بچسباند و این حس شدیدتر باشد به این معناست که آن خودرو گشتاور بیش تری دارد.

    مثالی از گشتاور در زندگی روزمره

    گشتاور میزان نیرویی است که شما برای باز کردن درِ یک بطری به آن اعمال می کنید و اسب بخار واحد اندازه گیری توان مصرف شده یا سرعتی است که با آن درِ نوشابه را باز می کنید.

    مفهوم گشتاور در موتور

    حداکثر میزان گشتاور در دور موتور (RPM) خاصی اتفاق می افتد که این دور در موتورهای مختلف متفاوت است. نمودار گشتاور و توان بر حسب دور به گونه ای است که بلافاصله پس از ماکسیمم گشتاور، که نسبتاً در دور پایین تری اتفاق می افتد، توان یا اسب بخار موتور افزایش پیدا می کند و در دور بالاتری به ماکسیمم حالت خود می رسد.

    مقدار اندازه گیری شده گشتاور برابر حاصل ضرب نیروی وارده از طرف شاتون ها در طول لنگ میل لنگ (Crankshaft) است. واحدهای مرسوم اندازه گیری آن N.m (نیوتن متر) و lb.ft (پوند فوت) است که در کاتالوگ خودروهایی که در ایران فروخته می شود گشتاور بر حسب نیوتن متر است.

    تفاوت گشتاور در موتورهای دیزلی و بنزینی

    در موتور های دیزلی ماکسیمم گشتاور در دورهای پایین تری نسبت به موتورهای بنزینی اتفاق می افتد، زیرا به گونه ای طراحی شده اند که نمی توانند در دورهای بالا کار کنند و به همین دلیل توان آن ها در مقایسه با موتورهای بنزینی پایین تر است، اما ماکسیمم گشتاور بیش تری را به دست می دهند.

     

    علت به کارگیری موتورهای دیزلی در خودروهای کاری و باربری هم همین قضیه است. در خودروهای سنگین به گشتاور بالایی برای جابه‌جایی نیاز است و تولید این گشتاور تنها از پس موتورهای دیزلی برمی آید.

    نصب توربوشارژ و سوپرشارژر و به طور کلی پرخوران کردن موتورها علاوه بر افزایش مقدار گشتاور و قدرت موتور، تأثیر مهم تری نیز بر روی گشتاور موتور دارد. این تغییر به گونه ای‌ست که مدت زمانی که موتور می تواند گشتاور ماکسیمم تولید کند، افزایش می یابد. افزایش زمانی که موتور می تواند گشتاور ماکسیمم تولید کند به معنای این است که به جای تولید گشتاور ماکسیمم در یک دور مشخص، موتور می تواند در بازه طولانی تری از دور موتور، گشتاور ماکسیمم را تولید کند. بنابراین افزایش مقدار و زمانی که موتور می تواند گشتاور بالایی را تولید کند باعث می شود که شتاب و مدت زمان شتاب گیری افزایش می یابد.

    گشتاور درخودروهای الکتریکی

    در موتورهای الکتریکی رسیدن به ماکسیمم گشتاور مانند موتورهای بنزینی نیست و حداکثر گشتاور فوراً به چرخ ها وارد می شود، به همین دلیل، در کاتالوگ این خودروها حرفی از ماکسیمم گشتاور در دور فلان زده نمی شود و فقط ماکسیمم گشتاور و ماکسیمم توان نوشته می شود.

    در خودروهای هیبرید هم بلافاصله پس از این که موتور الکتریکی با تمام توان وارد مدار شد، ماکسیمم گشتاور موتور الکتریکی به گیربکس وارد می شود.

    تأثیر گیربکس در گشتاور واردشده به چرخ ها

    پارامتر مهمی که در گشتاور واردشده به چرخ تأثیر زیادی دارد شعاع چرخ دنده های گیبرکس دستی و به طور کلی ضریب تبدیل در گیربکس های است. در دنده های سنگین، گیربکس گشتاور واردشده از طرف موتور را افزایش می دهد و به چرخ ها تحویل می دهد. بنابراین می توان گیربکس را طوری طراحی کرد که ضریب تبدیل بزرگ تری را داشته باشد و گشتاور بیش تری را تحویل دهد.

    با توجه به تأثیر گیربکس و ضریب تبدیل آن بر روی گشتاور، می بینیم که از گذشته تا حالا به تعداد دنده های گیربکس های به کاررفته در خودروها افزوده شده است تا گیربکس با تولید گشتاورهای مختلف، نیاز خودرو در شرایط گوناگون را برآورده کند.

     

    0 دانشنامه خودرو ایربگ یا کیسه‌ هوا چیست و طرز کار آن چگونه است؟

    با پیشرفت صنعت خودروسازی و افزایش تعداد خودروها در سطح جاده‌ها و شهرها، آمار تصادفات جاده‌ای و تلفات ناشی از آن‌ها نیز افزایش یافت. بنابراین نیاز به افزایش تجهیز ایمنی خودروها نیز بیشتر احساس شد. در نتیجه سیستم‌های ایمنی خودروها پیشرفت‌های زیادی کردند. مهندسان و طراحان مشغول در صنعت خودروسازی تمام خلاقیت و ابتکار خود را برای ارائه‌ ایده‌های ایمن‌تر به کار گرفتند تا رانندگی بی‌خطرتری را با خودروهای خود به راننده و سرنشینان نوید دهند. یکی از این پیشرفت‌ها ایربگ یا کیسه‌ هوا است که ایمنی سرنشینان را تا حد بسیار زیادی تامین می‌کند.

    تا جایی که امروزه وجود کیسه‌ هوا در خودروها به منظور کسب استانداردهای ایمنی الزامی است. کیسه‌های هوا اکنون متنوع‌تر از قبل هستند و خودروسازان برای کسب امتیاز بهتر محصولات‌شان در بخش ایمنی همواره سعی در بهینه‌سازی آن‌ها دارند. اما استفاده از این سیستم نیاز به دانستن برخی باید‌ها و نباید‌ها توسط مالکان خودرو و رانندگان دارد. برای دانستن این باید‌ها و نباید‌ها بررسی دقیق این سیستم خالی از لطف نخواهد بود. با ما همراه باشید.

     

    کیسه‌ هوا چیست؟

    کیسه‌ هوا یا ایربگ، بالشتی اضطراری است که هنگام تصادف پر از باد شده و مانند محافظ بین سرنشین و خودرو قرار می‌گیرد. کیسه‌های هوا بعد از کمربند‌های ایمنی، دومین وسیله‌ای بودند که جهت ارتقای ایمنی خودروها مورد استفاده قرار گرفتند. سال‌ها زمان برد تا استانداردهای جهانی و کارشناسان در نقش مثبت کمربند ایمنی برای حفظ سرنشینان از آسیب‌های بیشتر به تفاهم برسند و استفاده از آن را برای سرنشینان و راننده تبدیل به قانون کنند. پس از آن نوبت به کیسه‌های هوا رسید. تا سال‌ها پس از اختراع این سیستم و نصب آن بر روی خودروها، کارشناسان در نقش مثبت صد در صد‌ی‌شان در تامین ایمنی راننده و سرنشینان تردید داشتند. اما در سال ۱۹۹۸ سازمان ایمنی جاده‌ای آمریکا استفاده از کیسه‌ هوا را برای راننده و سرنشین جلو در تمام خودروها الزامی کرد. براساس آمار جهانی استفاده از ایربگ در خودروها میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات را تا ۶۳ درصد کاهش می‌دهد.

    کاربرد کیسه‌ هوا

    معمولا هنگام تصادفات جاده‌ای، چه زمان برخورد دو خودرو و چه مواقع برخورد با مانع، خودرو به سرعت و تقریبا آنی متوقف می‌شود. اما سرنشینان که تحت تاثیر نیروی ضربه‌ وارده از برخورد به خودرو قرار می‌گیرند، به جلو پرتاب می‌شوند. درصورت استفاده‌ کمربند ایمنی توسط آن‌ها، احتمال آسیب تقریبا به پیشانی، چانه و گردن‌شان محدود می‌شود. این آسیب معمولا ناشی از برخورد سرنشین با جلو داشبورد و راننده با فرمان است. در این مواقع، کیسه‌ هوا کارایی خود را به رخ می‌کشد و باز شدن به موقع، شدت ضربه را متوجه بخش‌های بدن که مقاومت بیشتری دارند می‌کند و فشار وارده بر گردن و پیشانی را که از حساسیت بیشتری برخوردارند کاهش می‌دهد. البته این تنها، کارایی ساده‌ترین نوع ایربگ‌ها که برای راننده و سرنشین جلویی تعبیه می‌شود است. ایربگ‌های متنوعی که امروزه در برخی خودروهای مجهز‌تر و به‌روز‌تر وجود دارد، تنش، فشار و در واقع نیروی ناشی از تصادف‌های دیگر را نیز تا حد زیادی دفع کرده و مانع از آسیب شدید سرنشین و راننده می‌شوند. مانند تصادفاتی که در آن‌ها ضربه به کناره‌های خودرو وارد می‌شود.

    بنابراین ایربگ‌ها در انواع تصادفات به عنوان حفاظی امن بین سرنشین و راننده و قطعات سخت خودرو مانند شیشه‌ها، فرمان، داشبورد و غیره قرار می‌گیرند و در عین حال حرکات غیر ارادی و خارج از کنترل بدن آن‌ها را که ناشی از ضربه‌ تصادف است کاهش داده و محدود می‌کند.

    اجزای کیسه‌ هوا

    سیستم ایربگ‌ها دارای یک محفظه‌ کوچک است که در قسمت‌های مختلف خودرو تعبیه می‌شود. به تعداد کیسه‌های هوای یک خودرو در آن محفظه‌ ایربگ وجود دارد. تعدادی از اجزای اصلی سیستم در این محفظه قرار دارند. به طور کلی اجزای سیستم ایربگ شامل موارد زیر می‌شوند:

    • کیسه‌ها

    این کیسه‌ها در بخش‌های مختلفی از خودرو که امکان برخورد و آسیب به سرنشین و راننده بیشتر است قرار داده می‌شود. کیسه‌های هوا از جنس پلیمر هستند و برای پیشگیری از چسبیدن لایه‌های آن‌ها به یکدیگر هنگام جمع کردن‌شان و همچنین چسبیدن‌شان به محفظه‌ خود و در نتیجه اختلال عملکرد‌شان، سطح آن‌ها نیز با یک لایه سیلیکون پوشیده می‌شود. در گذشته ایربگ‌ها از پودر ذرت یا گچ تارت ساخته می‌شدند. همچنین در گذشته تنها یک کیسه درون فرمان و یکی در جلو داشبورد کار گذاشته می‌شد اما امروزه کیسه‌هایی در درها و یا صندلی‌های برخی خودروها نیز قرار می‌گیرد. کیسه‌ها در بیرونی‌ترین بخش محفظه‌ سیستم قرار دارند. کیسه‌ها دارای منافذ ریزی هستند که پس از باد شدن به سرعت تخلیه می‌شوند تا مانع خروج سرنشینان از خودرو نباشند.

    • حسگرهای کنترل

    سنسورهای سیستم ایربگ به صورت مداوم شرایط خودرو را بررسی می‌کنند و با انتقال اطلاعات موقعیت خودرو و قطعات مختلف آن به واحد کنترل مرکزی خطر تصادف را اعلام کرده و عامل خروج  و باد شدن کیسه‌ها می‌شوند. سنسورها در خودروهای مختلف تعداد متفاوتی دارند. اما معمولا در خودروهای دارای ایربگ دو سنسور در دو طرف اکسل جلو و نزدیک چرخ‌ها کار گذاشته می‌شود. در برخی خودروها حسگرهایی هم در درها، سقف یا بخش‌های دیگر قرار داده می‌شوند. این حسگرها که به واحد کنترل مرکزی خودرو وصل هستند اطلاعات لازم را به این واحد منتقل کرده و کامپیوتر خودرو نیز با پایش اطلاعات وقوع تصادف را تشخیص می‌دهد. دقت عمل سنسورها در بررسی شرایط خودرو و محل تعبیه و تعدادشان در عملکرد سیستم تاثیر مستقیم دارد. سنسورهای سیستم ایربگ دارای انواع مختلفی هم هستند. برای مثال برخی شدت ضربه‌ ناشی از تصادف را اندازه‌گیری می‌کنند و برخی سرعت ضربه.

    • سیستم باد کننده

    این سیستم یک ژنراتور تولید گاز کوچک است که دارای یک جرقه‌زن و تعدادی قرص سوخت است. جرقه‌زن این سیستم شامل خازن‌های پری است که در زمان لازم، موجب اشتعال قرص‌های سوخت می‌شود. همچنین این جرقه‌زن به سیستم کنترل مرکزی خودرو مرتبط است و در صورت وقوع تصادف از این واحد سیگنال‌های لازم را دریافت کرده و جرقه‌ الکتریکی لازم جهت اشتعال سوخت را ایجاد می‌کند. قرص‌ها نیز از سدیم آزید و نیترات پتاسیم جامد هستند که در اثر اشتعال به گاز نیتروژن تبدیل می‌شوند. این فرایند شیمیایی در کمتر از صدم ثانیه صورت می‌گیرد. سیستم باد کننده پشت کیسه‌ جمع شده در محفظه‌ ایربگ قرار دارد.

    تمام فرایند انتقال اطلاعات توسط حسگرها، پایش آن‌ها به وسیله‌ واحد کنترل، انتقال سیگنال به جرقه‌زن و اشتعال و پر شدن و خروج کیسه‌ها از محفظه‌ ایربگ در کمتر از۲۵ صدم ثانیه اتفاق می‌افتد یعنی کمتر از زمان یک بار پلک زدن. به همین دلیل معمولا فرایند خروج ایربگ‌ها و پرشدن آن‌ها از گاز هنگام تصادف به صورت عادی به چشم نمی‌آید و باید تصاویر آن را به صورت آهسته مشاهده کرد تا متوجه عملکرد کیسه‌های هوا شد. همچنین سیستم ایربگ مجهز به یک سیستم پایش در واحد کنترل مرکزی خودرو و چراغ هشدار است. این چراغ هشدار در میانه‌ جلو داشبورد قرار داده می‌شود و در صورت گزارش نقص یا خرابی ایربگ‌ها توسط سیستم پایش، چراغ هشدار روشن خواهد شد. توجه به این چراغ برای حفظ ایمنی سرنشینان بسیار اهمیت دارد.

    نحوه‌ عملکرد سیستم ایربگ

    دو سنسور الکترومکانیکی بکار رفته در جلوی خودرو هنگام برخورد ضربه‌ شدید، اطلاعات و  هشدارهای لازم را  به دستگاه کنترل مرکزی ارسال می‌کنند. این اطلاعات می‌تواند از یکی از حسگرها و یا هر دو ارسال شود. کامپیوتر خودرو از طریق ارسال سیگنالی مخصوص، مدار پر شده‌ خازنی جرقه‌زن محفظه‌ ایربگ را فعال می‌کند و نیتروژن حاصله از احتراق سوخت محفظه به سرعت کیسه را پر می‌کند. کیسه‌ پر شده نیز از محفظه‌ خود با شتاب خارج شده و در کسری از ثانیه فضای مقابل سر و صورت سرنشین را پر می‌کند. هم‌زمان دستگاه کنترل موجب سفت شدن کمربندهای ایمنی پیش‌کشنده می‌شود و راننده و سرنشین را به صندلی می‌چسباند.

    حاصل این دو فرایند حفظ سرنشین و راننده از پرت شدن به جلو و همچنین جلوگیری از برخورد با سطوح سخت است. همچنین کنترل حرکت‌های اجتناب‌ناپذیر بدن و انتقال انرژی حرکت به دیگر نقاط بدن. پس از آن هوای درون کیسه از سوراخ‌های ریز روی آن خارج شده و سرنشین قادر به پیاده شده است. سرعت صورت گرفتن کل فرایند انتقال اطلاعات و خروج کیسه‌ها باید به گونه‌‌ای با سرعت برخورد خودرو تنظیم شود که پیش از اصابت ضربه‌‌ای به سر و صورت سرنشین کیسه پر شده باشد. این سرعت که تنظیم آن برعهده‌ دستگاه کنترل مرکزی است معادل ۳۲۲ کیلومتر در ساعت است. سدیم آزید موجود در این سیستم که یکی از مواد سوخت و تولید گاز است ماده‌ای حساسیت‌زا محسوب می‌شود و در بعضی افراد ایجاد خارش پوستی می‌کند. همین امر تجربه‌ خروج ایربگ را برای سرنشین‌نان ناخوشایند‌تر از آنچه هست می‌نماید.

    گفته می‌شود خروج ایربگ‌ها برای سرنشین مانند برخورد محکم مشت در رینگ بوکس است و گاهی منجر به سوت کشیدن گوش می‌شود اما در عین حال ایمنی آن‌ها را تامین می‌کند. نکته‌ دیگر اینکه فعال شدن ایربگ‌ها در سرعت‌های مشخص خودرو اتفاق می‌افتد و اگر سرعت بالا نباشد در صورت تصادف عمل نمی‌کنند. همچنین گاهی برای فعال شدن آن‌ها نیاز است وزن سرنشین از میزان مشخص شده بیشتر باشد.

     

    انواع کیسه‌ هوا

    گفته شد که امروزه کمپانی‌های خودروسازی برای ارتقاء استاندارد‌های ایمنی محصولات‌شان از انواع کیسه‌ هوا استفاده می‌کنند. این انواع معمولا براساس محل نصب و خروج‌شان نام‌گذاری می‌شوند. انواع کیسه‌ هوا عبارتند از:

    ۱. کیسه هوای سرنشینان جلو

    این نوع ساده‌ترین و اولین نوع کیسه‌ هوای مورد استفاده در صنعت خودروسازی است. البته مهم‌ترین آن‌ها نیز به شمار می‌رود چرا که احتمال تصادف‌های خودرویی از جلو بالاتر است و سرنشینان ردیف جلو در معرض آسیب بیشتر قرار دارند.  معمولا کیسه‌ سرنشین جلو در این نوع بزرگ‌تر از کیسه‌ راننده تعبیه می‌شود. کیسه‌ هوای راننده در فرمان و کیسه‌ سرنشین کنارش در جلو داشبورد کار گذاشته می‌شود. این کیسه‌ها که توسط قاب‌هایی پلاستیکی پوشانده شده‌اند هنگام خروج این قاب‌ها را با قدرت کنار زده و عمل می‌کنند.

    ۲. کیسه هوای جانبی

    این نوع در طرفین خودرو و بین در و سرنشینان قرار می‌گیرد. معمولا برای هر دو ردیف عقب و جلو استفاده می‌شود. این کیسه‌ها که عموما در صندلی‌ها جاسازی می‌شوند هنگام تصادف‌هایی از جوانب خودرو مانع از برخورد سرنشینان به قسمت‌های سخت در می‌شوند. ارتفاع آن‌ها معمولا تا زیر پنجره است اما اگر در خودرو از کیسه‌ هوای پرده‌ای استفاده نشود، ممکن است این ارتفاع بالاتر رفته تا از سر و گردن سرنشینان نیز در برابر برخورد با شیشه‌ها محافظت کند.

    ۳. کیسه‌ هوای پرده‌ای

    این نوع مطابق اسمش مانند یک پرده سطح شیشه‌های کناری خودرو را پوشش می‌دهد. به این ترتیب علاوه بر پیشگیری از برخورد سر و گردن سرنشین با ستون‌های خودرو، از ریختن شیشه‌ها روی بدن او و آسیب‌های ناشی از شکستن آن‌ها جلوگیری می‌کند. این کیسه در امتداد سقف خودرو کار گذاشته می‌شود.

    ۴. کیسه هوای زانو

    این نوع که برای سرنشینان ردیف جلو در نظر گرفته می‌شود روی پاها و زانوی راننده و سرنشین جلو را پوشانده و از آسیب احتمالی آنها در این بخش جلوگیری می‌کند.

    ۵. کیسه هوای وسط

    این نوع که عمومیت کمتری دارد و به ندرت در خودروهای معمولی به کار می‌رود بین راننده و سرنشین جلو باز می‌شود و از برخورد آن دو با یکدیگر جلوگیری می‌کند.

    ۶. کیسه هوای عابر

    این نوع که جدید‌ترین تکنولوژی در این زمینه است در خارج از خودرو کار گذاشته می‌شود و برخلاف انواع قبلی وظیفه‌ محافظت از عابر، دوچرخه‌ سوار یا موتور سواری را دارد که از روبرو با خودرو برخورد می‌کند. استفاده از این نوع  کیسه‌ هوا که در ابتدای راه است هنوز رواج چندانی ندارد.

    ۷. کیسه هوای کمربندی

    این مدل برای جلوگیری از آسیب‌ها و جراحات کمربند ایمنی روی بدن سرنشینان هنگام کشیده‌شدن آن استفاده می‌شود. درواقع در این نوع ایربگ، کمربند ایمنی مجهز به کیسه‌ هوا است.

    دلایل عمل نکردن کیسه‌ هوا

    مزایای اثبات شده‌ بسیاری برای ایربگ‌ها تعریف شده، اما مانند تمام تکنولوژی‌های دیگر معضلاتی نیز همراه آن‌ها است. یکی از مشکلاتی که ممکن است سیستم ایربگ داشته باشد عمل نکردن آن‌ها در مواقع لازم و خطر است. این اتفاق دلایل مختلفی دارد که می‌تواند از نقص سیستم ناشی شود و یا نوع تصادف به گونه‌ای باشد که منجر به فعال شدن کیسه‌ها نشود. نقص سیستم ایربگ معمولا شامل خرابی سنسورها، تنظیمات غلط کامپیوتر یا بهم خوردن تنظیمات آن و قطعی در سیم‌کشی سیستم می‌شود.

    ممکن است عیوب دیگری نیز در سیستم وجود داشته باشد اما معمولا توسط سیستم پایش تشخیص داده شده و چراغ هشدار سرویس ایربگ‌ها روشن می‌شود. موارد ذکر شده از مشکلاتی هستند که ممکن است توسط سیستم هشدار شناسایی نشوند. گاهی نیز ممکن است تصادف به گونه‌ای اتفاق افتد که کامپیوتر بر اساس تنظیماتش آن را تصادف و هشدار خطر تشخیص ندهد. این اتفاق ممکن است به دلیل زاویه‌ ضربه، شدت ضربه یا جهت آن رخ دهد. گاهی نیز ممکن است سنسورها متوجه تصادف و ضربه نشوند و اطلاعاتی دال بر رخ دادن تصادف به واحد کنترل ارسال نکنند. ضرباتی که ممکن است توسط سیستم ایربگ تشخیص داده نشوند عبارتند از:

    – ضربه‌ای که تنها به یک نقطه از بدنه‌ خودرو به صورت متمرکز وارد شود.

    – ضربه‌هایی که با شدن وارد نشوند و نیرو را به صورت تدریجی به بدنه وارد کنند. به این معنی که برخورد با سرعت کمی اتفاق افتد.

    – مواردی که برخورد منجر به تغییر شکل و شرایط بدنه نشده و بیشتر مانع دچار آسیب شود.

    – مواردی که ضربه‌ها با شدت کم ولی به صورت مکرر وارد شوند. به خصوص اگر ضربات در نواحی مختلف باشند.

    در نهایت باید گفت در صورت عمل کردن کیسه‌ هوا و یا حتی ناقص عمل کردن آن باید به تعمیرکار مربوط این بخش مراجعه کرد. چرا که کیسه‌های هوا پس از یک بار انقباض کامل دیگر قابل استفاده نیستند.